Ελένη Χάρου
Σε μια παλιά βιβλιοθήκη στα
Κύθηρα ένα ξεχασμένο Γεωπονικόν του Αγαπίου του Κρητός, που εξεδόθη στη Βενετία
το 1680, μας οδηγεί κατευθείαν στη μοναστηριακή φαρμακευτική. Οι μοναχοί κατά
την Τουρκοκρατία μελετούσαν τα βότανα και τις ιδιότητές τους και με τις γνώσεις
από την αρχαία φαρμακευτική και βοτανολογία δημιουργήθηκε σιγά σιγά με την
παρατήρηση και την εμπειρία η πατροπαράδοτη φαρμακοβοτανική. Ένα ονομαστό
βιβλίο του 17ου αι. είναι το "ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ" που έγραψε ο Αγειορίτης
μοναχός Αγάπιος από την Κρήτη και τυπώθηκε στη Βενετία το 1680. Στο βιβλίο αυτό
ο Αγάπιος δίνει συμβουλές στους αγρότες, πολλές συνταγές για ασθένειες και
πρακτικές συμβουλές της καθημερινότητας. Μεταφέρω από το βιβλίο κάτι επίκαιρο:
" Διά τους κώνωπας
Τους κώνωπας φθείρουσιν αι τρίχες
των αλόγων, να ταις κρεμάσης εις την πόρταν και μέσα εις το σπήτι.
Κοπάνισον κύμινον, ανακάτωσέ το
με άσπρον κρασί και ράντισε με αυτό τα παράθυρα και δεν έρχονται μέσα. Ή άλειψε
με αυτό το πρόσωπον και τας χείρας και τους πόδας σου, να μη σου εγγίζουν
ολότελα. "
Και άλλη μια συνταγή εύκολη και αποτελεσματική.
"Περί όταν τινάς πέση από
υψηλόν τόπον και πονεί.
Λάβε κόπρον βοδίου και αλόγου, ή
γαδάρου, βράσε τα μαζί με ξύδι και έτσι ζεστά βάλε τα εκεί, οπού αισθάνεσαι τον
πόνον και δέσε τα με πανί και μη σηκωθής από το στρώμα έως 3 ημέρας. Ει δε και
αισθάνεσαι να είναι τίποτε μέλος από μέσα σπασμένον, πίε καμπόσον βόλον, οπού
είναι ωσάν κοκκινόχωμα και περνά σου. "
