ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ (119/2014) Στή μνήμη τοῦ ἀειμνήστου Κυθήριου Ἀρχιμ. π.Ἱεροθέου Τριφύλλη (1907-1991)

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί

τόν Χριστώνυμον Λαόν

τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙

Ἑορτάσαμε μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου μας καί τίς θεοπειθεῖς πρεσβεῖες τῆς Ἁγνῆς Θεομήτορος τήν μυσταγωγική καί περίλαμπρη ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. «Μετέστης πρός τήν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς» ἀναφωνήσαμε ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας.

Ὁ ἀείμνηστος Ἡγούμενος π.Γεώργιος Καψάνης (Γρηγοριάτης - Ἁγιορείτης), τοῦ ὁποίου ὅλες τίς Κυριακές τοῦ καλοκαιριοῦ χρησιμοποιοῦμε τά θεῖα κηρύγματα, λέγει μεταξύ ἄλλων γία τήν Κυρία Θεοτόκο :

«Ἐνῶ ἑορτάζουμε τήν Κοίμησι τῆς Θεοτόκου, τόν θάνατο τῆς Θεοτόκου, ὅμως ἡ Ἐκκλησία μέ τούς θεσπέσιους ὕμνους της μᾶς καλεῖ σέ χαρά. Καί δικαιολογημένα, διότι ὁ θάνατος τῆς Παναγίας μας εἶναι μετάστασις, δέν εἶναι θάνατος, ὅπως ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι Κοίμησις καί ἐν συνεχείᾳ μετάθεσις εἰς τούς οὐρανούς. Ἀπέθανε καί ἡ Παναγία, δέν μποροῦσε νά μήν ἀποθάνη, ἦταν ἄνθρωπος καί αὐτή. Ἀφοῦ ἀπέθανεν ὁ Υἱός  τοῦ Θεοῦ καί Υἱός της δέν θά ἀπέθνησκεν ἐκείνη; Ὅμως ὅπως ὁ Υἱός της ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν ἔτσι μέ τήν χάριν τήν δύναμιν τοῦ Υἱοῦ της καί τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί αὐτή τήν τρίτη μέρα μέ τό σῶμα της τό ἅγιον μετέστη στούς οὐρανούς. Γι' αὐτό ἡ γιορτή της, ὁ θάνατός της καί ἡ μετάστασις πού ἑορτάζεται σήμερα εἶναι ὑπόθεσις μεγάλης χαρᾶς.

Γιά τήν ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καί γιά ὅλους τούς πιστούς ἀνθρώπους εἶναι ὑπόθεση χαρᾶς, διότι ὁ θάνατος καί ἡ μετάστασις τῆς Παναγίας μας εἶναι μία ἐπιπλέον ἐγγύησις μετά τόν θάνατο καί τήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ ὅτι καί ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, ὅσοι πιστεύουμε στόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Θεόν μας, τόν υἱόν τῆς Παρθένου, καί ἐμεῖς προσδοκῶμεν, ἐλπίζομεν, πιστεύομεν εἰς τήν Ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν. Αὐτό πού ἔγινε στήν Παναγία μας σέ τρεῖς μέρες ἔχει νά γίνει καί σ' ὅλους τούς πιστούς χριστιανούς, ἀλλά σέ ἕνα μεγάλο διάστημα χρόνου, ὅσο ὁ Θεός γνωρίζει. Πεθαίνουμε καί ἐμεῖς, ἀλλά θά ἔρθει ἡ ὥρα τῆς κοινῆς ἀναστάσεως, πού θ' ἀναστηθοῦν καί θά ἀναστηθοῦμε, ὅπως μᾶς λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἄλλοι μέν εἰς ζωήν αἰώνιον, ἄλλοι δέ εἰς κρίσιν αἰώνιον».

* * *

Ἔπειτα ἀπό τό μικρό αὐτό ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ ἀειμνήστου Ἁγιορείτου Ἡγουμένου π.Γεωργίου Καψάνη εἰς τήν ἔνδοξον Κοίμησιν τῆς Παναγίας Παρθένου, θά ἀναφερθοῦμε εἰς τήν παροῦσαν Ἐγκύκλιον εἰς τό πρόσωπο καί τήν καταξιωμένη πνευματική διακονία τοῦ ἀειμνήστου Κυθήριου Ἀρχιμανδρίτου π.Ἱεροθέου Τριφύλλη, πού κατάγονταν ἀπό τήν κωμόπολι τοῦ Ποταμοῦ Κυθήρων, ἔζησε ἀπό τό 1907-1991 καί προσέφερε γιά μιά πεντηκονταετία περίπου τήν Ἱερατική του διακονία στήν Ἱερά Μητρόπολι Αἰτωλοακαρνανίας, καί ἰδιαίτερα στήν πόλι τοῦ Ἀστακοῦ.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ.Κοσμᾶς, προσφιλής Ἀδελφός καί Συλλειτουργός, ὁ ὁποῖος προέστη πρό δύο ἑβδομάδων τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Ἁγίας Ὁσιοπαρθενομάρτυρος Ἐλέσης, Προστάτιδος τῆς νήσου μας, γράφει μεταξύ ἄλλων διά τόν ἀείμνηστο Κυθήριο Γέροντα Ἀρχιμανδρίτη π.Ἱερόθεο Τριφύλλη :

«Τό πέρασμα τοῦ ἀειμνήστου π. Ἱεροθέου Τριφύλλη ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολή μας, ἀπό τήν πόλη τοῦ Ἀστακοῦ καί ἀπό ὅλη τήν περιοχή τοῦ Ξηρομέρου, ἦταν μία εὐλογία Θεοῦ μεγάλη γιά ὅλους μας.

Σέ δύσκολους καιρούς, σέ ἐποχή φτώχειας, δοκιμασίας, φοβερῶν δυσκολιῶν καί στερήσεων, ἰδιαιτέρως ὅμως ἀγνοίας τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Λατρευτικῆς καί Μυστηριακῆς ζωῆς, ὁ ἐρχομός καί ἡ ἐγκατάσταση τοῦ σεβασμίου Γέροντος στήν Αἰτωλοακαρνανία, ἡ διακονία καί ἡ προσφορά του στόν Ἀστακό, ἔφερε τήν πνευματική ἄνοιξη, τήν ἀνακαίνιση καί τήν ἀναμόρφωση τῆς περιοχῆς.

Ἄφησε πλούτη, ἀνέσεις, ἐπιχείρηση, προοπτικές γιά μία ἄνετη κοσμική καί ἐπαγγελματική ζωή, παραδόθηκε στήν ἑκούσια ἄσκηση καί στέρηση καί ἔζησε μέ ἁπλότητα, μέ τελεία ταπείνωση, μέ νηστεία καί προσευχή, ἀγγελική ἐν κόσμῳ ζωή.

Δέν γνώριζε πανεπιστημιακά γράμματα. Μελετοῦσε ὅμως ἡμέρα καί νύκτα τά «ρήματα τῆς αἰωνίου ζωῆς», μελετοῦσε συνεχῶς πολλά ὀρθόδοξα πνευματικά βιβλία καί ἔγινε τέλειος Ἱεροκῆρυξ.

Ὁ πατήρ Ἱερόθεος Τριφύλλης εἶχε καρδιά πού ἔκαιγε γιά τόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα. Ἔκανε πύρινα, φλογερά κηρύγματα, γεμάτα ἀγάπη καί πόθο ἀναγεννήσεως τῶν ἀδελφῶν, λατρευτικά κηρύγματα, κύκλους συμμελέτης Ἁγ. Γραφῆς, ἑσπερινές ὁμιλίες, πού ἔτρεφαν «μέ ἄρτον ζωῆς» τίς ψυχές τῶν Χριστιανῶν τῆς περιοχῆς.

Ἐξομολόγηση ἡμέρα καί νύχτα μέ πολλή ὑπομονή, μέ τήν ὁποία ἐλεύκανε καί μεταμόρφωνε μολυσμένες καί πληγωμένες ψυχές.

Παρηγοροῦσε καί ἐνίσχυε πονεμένους, δοκιμασμένους, ἀσθενεῖς, ὀρφανά, πεινασμένους ἀνθρώπους. Συσσίτια γιά φτωχούς, οἰκονομική βοήθεια ἀδυνάτων προσφέρονταν ἀπό τόν π.Ἱερόθεο χωρίς νά τό ἀντιλαμβάνονται οἱ ἄλλοι.

Πατέρας ἄγρυπνος τῆς νεότητας ἐστήριξε, ἐνίσχυσε, ἐσπούδασε, ἔσωσε πολλούς νέους καί νέες, τούς ἀνέδειξε ἐπιστήμονες, ἐπαγγελματίες, ὁλοκληρωμένους οἰκογενειάρχες, ἀγωνιστές.

Εὐχαριστῶ τόν Κύριο πού μέ ἀξίωσε νά τόν γνωρίσω, καί νά μείνω κοντά του, σάν νέος κληρικός ἀρκετές ἡμέρες...».

Στή συνέχεια ἀπό τό βιβλίο «Ἀναμνήσεις ἀπό τόν Ὅσιο Γέροντα Ἱερόθεο Τριφύλλη, Ἀθήνα 2008, ἀντιγράφωμε τά ἀκόλουθα βιογραφικά στοιχεῖα τοῦ εἰρημένου Κληρικοῦ : «Ὁ μακαριστός Γέροντας π. Ἱερόθεος Τριφύλλης γεννήθηκε τό 1907 στόν Ποταμό Κυθήρων (Τσιρίγο)  ἀπό εὐλαβεῖς καί πιστούς γονεῖς, τόν Παναγιώτη καί τή Ζαμπετούλα. Ὁ Δημήτριος, τό κοσμικό του ὄνομα, ἦταν τό δεύτερο ἀπό τά τρία ἀγόρια τῆς οἰκογένειας. Στόν Ποταμό παρέμεινε μέχρι τῆς στρατεύσεώς του, τελειώνοντας τό Σχολαρχεῖο.

Μετά τό στρατιωτικό ἔφυγε γιά τήν Ἀθήνα, γιά νά ἐργασθῆ γιά πολλά χρόνια, περίπου εἰκοσαετία, σέ διάφορες ἐργασίες φιλότιμα, τίμια, μέ διάκριση, ἀθόρυβα, γνήσια, σεμνά καί μέ ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ἔτρεχε παντοῦ σέ Ἀθήνα καί Πειραιᾶ προκειμένου νά παρακολουθήσει ἑσπερινά καί κυριακάτικα κηρύγματα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.

Καθημερινά μεγάλωνε μέ τήν προσευχή καί τή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὥσπου ἔφθασε ἡ μεγάλη ὥρα πού γνωρίστηκε μέ τόν μακαριστό π. Βενέδικτο Πετράκη, ὁ ὁποῖος τόν πῆρε μαζί του στό Ἀγρίνιο. Ἐκεῖ γνωρίστηκε μέ ἄλλους ἀδελφούς οἱ ὁποῖοι τόν βοήθησαν στόν πνευματικό του ἀγώνα.

Ἡ κλήση του καί ἡ φλόγα του ἦταν τό θυσιαστήριο. Ὁ τότε Μητροπολίτης Ἱερόθεος τόν χειροτονεῖ Διάκονο δίδοντάς του τό ὄνομά του καί τήν ἄνοιξη, στίς 20-3-1950, τόν στέλνει καί τόν τοποθετεῖ ὡς Πρεσβύτερο στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Ἀστακοῦ˙ «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη».

Μέ τόν ἐρχομό του στόν Ἀστακό, ὁ μακαριστός Γέροντας ξεκινάει μιά νέα πορεία, πορεία ἀγάπης γιά τόν συνάνθρωπο. Μέ ἀγάπη, ὑπομονή, προσευχή, μελέτη, περισυλλογή καί καρτερία ἄρχισε τό τεράστιο ἔργο. Ἔδωσε καινούργιο νόημα στήν πνευματική ζωή τῶν ἐνοριτῶν καί καλλιέργησε τήν πνευματική φλόγα στίς ψυχές πολλῶν νέων.

Ὁ μακαριστός Γέροντας, ὄχι μόνο στούς νέους ἔφερε ἐλπίδα καί χαρά, ἀλλά ἀναζωογόνησε ἐπίσης καί τίς κουρασμένες ψυχές τῶν ἡλικιωμένων. Συνέστησε κύκλους Μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, ἑσπερινά Κυριακάτικα κηρύγματα, Κατηχητικά Σχολεῖα ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαίδευσης καί Φιλόπτωχο Ταμεῖο, γιά νά φέρει εἰς πέρας τό φιλανθρωπικό ἔργο.

Οἱ ἐνορίτες ἔβλεπαν στό πρόσωπό του ἕναν ταπεινό ἱερέα πού νοιαζόταν πραγματικά γι' αὐτούς. Εἶδαν σ' αὐτόν ἕναν ἅγιο καλόγερο, πού ζοῦσε ἐνάρετη ζωή ἐν Χριστῷ, ἕναν πνευματικό πατέρα. Μέ αὐταπάρνηση καί ζῆλο παλεύει μέρα καί νύχτα γι' αὐτό τό μεγάλο καί σημαντικό σκοπό. Στήν προσπάθειά του αὐτή συνάντησε πολλά ἐμπόδια, δυσκολίες, ἐλλείψεις, ἀλλά ἦταν ἀποφασισμένος νά συνεχίσει αὐτόν τόν ἀγώνα.

Στό ἱερό καί θεῖο αὐτό ξεκίνημά του εἶχε ἐφόδιο τίς προσευχές τοῦ πνευματικοῦ του, τῶν πνευματικῶν του ἀδελφῶν καί τήν εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ π. Βενεδίκτου. Ὁ μακαριστός Γέροντας φρόντιζε μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη γιά τούς ἐνορίτες του καί γιά πολλούς ἄλλους τῆς περιοχῆς, γιά τά πνευματικά καί ὑλικά ἀγαθά τους.

... Ὅσοι τόν γνώρισαν μέχρι καί σήμερα ὁμιλοῦν μέ πολύ σεβασμό καί θαυμασμό γι' αὐτόν καί τό σπουδαῖο πνευματικό ἔργο πού ἐπετέλεσε. Ὁ μακαριστός Γέροντας, ὁ γνήσιος αὐτός ποιμένας, ὑπῆρξε πραγματικό στολίδι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ ὅλη ζωή του ἦταν ἕνα σιωπηλό κήρυγμα. Ἄφησε ὑπόδειγμα Ἁγίου Ἱερομονάχου, μέ τήν Ἁγία μορφή του, τόν ἱερατικό του ζῆλο, τό λόγο του, τό ἅγιο παράδειγμά του. Ὑπῆρξε τύπος καί ὑπογραμμός καί χαρισματικός στό λόγο. Ζοῦσε μέ ἱερή ζέση τήν ἱερατική κλήση. Διακρινόταν γιά τή βαθειά του πίστη, τήν προσευχή, τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωση στό Θεό».

Ἐκδηλώσεις βαθείας τιμῆς διά τόν σεπτό ἀείμνηστο Γέροντα

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Αἰτωλοακαρνανίας ἔχει προγραμματίση τίς ἀκόλουθες ἐκδηλώσεις τιμῆς διά τόν ἀείμνηστο Κυθήριο Ἀρχιμανδρίτη π.Ἱερόθεο Τριφύλλη.

Τό ἑσπέρας τῆς 21ης Αὐγούστου 2014 θά γίνον τά ἀποκαλυπτήρια τῆς προτομῆς τοῦ ἀοιδίμου Ἱερομονάχου εἰς τήν πόλιν τοῦ Ἀστακοῦ Αἰτωλοακαρνανίας. Τό βράδυ, περί ὥραν 9ην μ.μ., θά τελεσθῆ Ἱερά Ἀγρυπνία μετά Ἱεροῦ Μνημοσύνου ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ π.Ἱεροθέου, συλλειτουργούντων τῶν Μητροπολιτῶν Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας καί Κυθήρων. Ἐν καιρῷ εὐθέτῳ θά πραγματοποιηθοῦν ἀνάλογες ἐκδηλώσεις καί εἰς τό νησί μας, τά Κύθηρα, πρός τιμήν τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος Ἱεροκήρυκος καί Πνευματικοῦ, ὁ ὁποῖος τιμᾶ καί προβάλλει πνευματικά τό νησί τῆς Μυρτιδιώτισσας.

* * *

Νά ἔχωμε ὅλοι μας, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί τίς εὐχές καί εὐλογίες τοῦ πολιοῦ Γέροντα συμπατριώτη μας π. Ἱεροθέου Τριφύλλη. Οἱ πρός τόν Θεόν δεήσεις καί ἐντεύξεις του θά σκεπάζουν τό ἀγαπημένο του ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ στόν Ἀστακό τῆς Ἀκαρνανίας, ἀλλά τήν ἀγαπημένη του γενέτειρα πατρίδα, τά Κύθηρα, τό Παναγιοσκέπαστο νησί μας.

Ἄς εἶναι αἰωνία καί μακαρία ἡ μνήμη τοῦ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ γόνου τῆς Κυθηραϊκῆς νήσου μας καί ἄς συνοδεύουν ὅλους μας οἱ θεοπειθεῖς πρός Κύριον εὐχές του.

Μετ' εὐχῶν καί ἀγάπης

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ