Ελένη Χάρου
Τον πρώτο κινηματογράφο στα
Κύθηρα τον έφερε το 1932 ο επιχειρηματίας Γιάννης Δαπόντες από τη Χώρα. Οι
προβολές γίνονταν στην αίθουσα του Κυθηραϊκού Συνδέσμου στην είσοδο της Χώρας.
Η μηχανή προβολής ήταν χειροκίνητη με μανιβέλα και ο προβολέας ήταν
συνδεδεμένος με τη γεννήτρια του παρακείμενου ελαιοτριβείου. Οι ταινίες ήταν
από μια ζελατίνα, υλικό πολύ εύφλεκτο την εποχή εκείνη και γι αυτό ο κόσμος αρχικά
φοβόταν τον κινηματογράφο, διότι είχαν εκδηλωθεί πυρκαγιές. Ο Δαπόντες έφερνε
για χειριστή της μηχανής τον Μισέλ Αρμάο, έναν έμπειρο Συριανό φραγκολεβαντίνο.
Ο Πολύβιος, ένας άφραγκος εξόριστος της εποχής εκείνης, ανέλαβε τη διαφήμιση
διατρέχοντας πάνω κάτω τη Χώρα με ένα γραφικό ντελάλημα « Κυρίες και κύριοι το
βράδυ ελάτε να διασκεδάσετε με μια ταινία του Σαρλώ………..Ο κινηματογράφος είναι
ομιλών διαχυτικώς!!!!!!!!!» Σ’ αυτό το τελευταίο βέβαια ο Πολύβιος εψεύδετο,
διότι οι ταινίες ήταν του βωβού κινηματογράφου, δηλαδή δεν είχαν ηχητικούς
διαλόγους και μερικές φορές τις συνόδευε ζωντανή μουσική από λαϊκούς
οργανοπαίκτες. Οι ηθοποιοί έπαιζαν με παντομίμα και η υπόθεση διδόταν
περιληπτικά. Μετά την κατοχή οι αδελφοί Φατσέα- Φουριάρη στο Λειβάδι και ο Μανώλης
Σοφίος στον Ποταμό έφεραν ομιλούντα κινηματογράφο και επί σειράν ετών πρόσφεραν
ψυχαγωγία περιοδεύοντες στα χωριά των Κυθήρων πριν και μετά τον εξηλεκτρισμό
κουβαλώντας τις μηχανές και όλο τον εξοπλισμό της προβολής. Του Σοφίου τη
μηχανή παρέλαβε κατόπιν ο Τάσος Προβατάρης και ο Θεόδωρος Αρχολέκας. Αυτές οι
αξέχαστες λαϊκές προβολές των παιδικών μας χρόνων έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες
στη μνήμη μας, διότι είναι πολύ πιο ωραίο να γελάς ή να δακρύζεις μαζί με
άλλους ανθρώπους καθισμένος σε άβολα καθίσματα και παγωμένες αίθουσες, παρά να
παρακολουθείς ένα έργο μόνος σου στην άνεση του σπιτιού σου.
(Πηγή Μανώλης Δαπόντες)
(Στη μνήμη των παλαιών ανθρώπων
του κινηματογράφου στα Κύθηρα)
