Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Aποχαιρετιστήριo μήνυμα του πρ. Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου κ. Σπ. Σπυρίδωνος

    Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2015

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ
του πρ. ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΙΓΑΙΟΥ 
κου. ΣΠ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Αποχωρώντας από την, τιμητική για εμένα, θέση ευθύνης του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια όλες και όλους που είχα την τύχη να συνεργαστώ κατά τη διάρκεια της επτάμηνης θητείας μου.

Να ευχαριστήσω ξεχωριστά τους εκλεγμένους στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού, τους δημόσιους λειτουργούς  και τους εκπροσώπους παραγωγικών και συλλογικών φορέων για την αμφίδρομη επικοινωνία μας και την πολύτιμη εμπειρία που αποκόμισα κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας. Επίσης, να ευχαριστήσω θερμά όλους τους πολίτες που μέσα από τα δίκαια αιτήματά τους και τους προβληματισμούς τους με βοήθησαν να ανταποκριθώ καλύτερα στην υποχρέωση που ανέλαβα στα κοινά του πανέμορφου νησιωτικού χώρου του Αιγαίου.

Θα ήταν, βέβαια, παράλειψη να μην ευχαριστήσω και τα μέσα ενημέρωσης για τη διευκόλυνση που παρείχαν στην επικοινωνία με όλους τους κατοίκους του πολυνησιακού χώρου του Αιγαίου μας.

Αγαπητοί συμπολίτες,

Πάντα πίστευα -επηρεασμένος ίσως και από τη νησιώτικη καταγωγή μου- ότι το Αιγαίο και, ειδικότερα, τα νησιά μας, αποτελούν ένα από τα πιο ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας. Πρόκειται για έναν μοναδικό χώρο, δώρο θεού, χώρο που γέννησε πολιτισμούς και μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει στην ανασυγκρότηση της νέας Ελλάδας. Μιας Ελλάδας αντάξιας της ιστορίας και του πολιτισμού της, που θα καταλάβει τη θέση που της αρμόζει στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Θεωρώ  τον εαυτό μου τυχερό για τη δυνατότητα που μου δόθηκε να γνωρίσω καλύτερα το Αιγαίο και τους ανθρώπους του.

Οι στίχοι του ποιητή
                                                                                                               
«Όσες φορές κι αν δω τον ήλιο να σβήνει τη δίψα του στο Αιγαίο, ακόρεστη μένει η λαχτάρα μου γι' αυτά τα φωτισμένα δώματα των Θεών, γι' αυτό τον επίγειο ουρανό που ξαποσταίνει στη γειτονιά μας. Πολυταξιδεμένα άστρα, γατζωμένα στο μπλε του πελάγους, ριγώ κάθε που πλησιάζει η σκέψη μου τα αγαπημένα χώματά σας».

είναι η εικόνα που κρατώ μαζί μου από το Αρχιπέλαγος που με αγάπη υπηρέτησα.

Φιλικά,
Σπύρος Σπυρίδων