Κυθηραϊκή Πρωτοβουλία

Δελτίο Τύπου 2 Δεκεμβρίου 2011
Το Σχέδιο Στρατηγικού Σχεδιασμού του Δήμου Κυθήρων: Ραβασάκι στον Άϊ Βασίλη...

  Αναφερόμενος στη μεταγενέστερη «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία», ο πάντα κυνικός Βολταίρος απεφάνθη ότι το πρόβλημά της ήταν πως δεν ήταν ούτε Αγία, ούτε Ρωμαϊκή, αλλά ούτε καν αυτοκρατορία. Την Τρίτη 29/11, ο Δήμος Κυθήρων παρουσίασε στο δημοτικό συμβούλιο την πρώτη φάση του Σχεδίου Στρατηγικού Σχεδιασμού του. Δυστυχώς, όπως παρατήρησε ένας των συμβούλων της αντιπολίτευσης, ούτε στρατηγικό είναι, ούτε αναπτυξιακό, και σίγουρα όχι σχέδιο.

  Το κείμενο αυτό, 147 συνολικά σελίδων, συνέταξε η σύμβουλος του Δημάρχου, κ. Σοφία Ευστρατίου, σε συνεργασία με τους δύο αντιδημάρχους, χωρίς να ζητηθούν πληροφορίες από κανένα άλλο άτομο ή οργανισμό. Δεδομένου ότι τα τρία τέταρτα τουλάχιστον του κειμένου αυτού αφορούν «Συνοπτική περιγραφή και αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης», η παράλειψη αυτή γεννά εύλογα ερωτήματα• διότι η μεν κ. Ευστρατίου σπανίως εμφανίζεται στα Κύθηρα, και άρα δύσκολα μπορεί να έχει άποψη για την υφιστάμενη κατάσταση, οι δε κύριοι αντιδήμαρχοι αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι γνωρίζουν τα πάντα για τα πάντα. Δύσκολο θα ήταν να είχαν ζητήσει τη γνώμη τρίτων, ίσως καλύτερα πληροφορημένων σε ορισμένα θέματα;

  Στην πράξη, το κατά πολύ μεγαλύτερο μέρος του κειμένου δημιουργήθηκε δια της αντιγραφής με τη μέθοδο copy-paste, όπως λ.χ. η ενσωμάτωση ολόκληρου του εσωτερικού κανονισμού του δήμου. Το αποτέλεσμα είναι η «συνοπτική περιγραφή της υφιστάμενης κατάστασης» να αποτελείται από ασυνάρτητες γενικολογίες, κονσερβοποιημένες ιστορικές αναδρομές και εγκυκλοπαιδικής μορφής άχρηστες (για την περίσταση) πληροφορίες: «Στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου, εκεί που βρίσκεται ο κάβο-Μαλιάς, σαν προέκταση μέσα από τη θάλασσα ξεπετάγονται τα Κύθηρα…» (σελ. 17). Καλές είναι αναφορές στις γεωτεκτονικές ενότητες των Κυθήρων («χαλαζιακοί και μαρμαρυγιακοί σχιστόλιθοι»), αλλά αυτό που πρωτίστως χρειάζεται είναι εμπεριστατωμένες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της οικονομίας του νησιού.

  Δυστυχώς, για να πάρουμε μόνο το παράδειγμα της γεωργικής παραγωγής, το Σχέδιο μας πληροφορεί ότι «η αγροτική δραστηριότητα είναι μικρή αλλά σταθερή και ποιοτική» και πως «η Βιολογική Γεωργία αναπτύσσεται διαρκώς», χωρίς όμως να κάνει τον κόπο να δώσει σαφή στατιστικά στοιχεία. Πόσο λάδι παράγουν τα Κύθηρα κατά μέσον όρο; Που διατίθεται; Τι ποσοστό της παραγωγής είναι βιολογικό; Πόσες βιολογικές επιχειρήσεις διαθέτει το νησί; Χωρίς τέτοια στοιχεία, οι αοριστολογίες είναι άχρηστες όσον αφορά τον σχεδιασμό.

  Η αναφορά στη σελίδα 34 ότι «έχει ήδη υλοποιηθεί με επιτυχία στον άξονα προτεραιότητας Αειφόρος Ανάπτυξη και Βελτίωση της Ποιότητας Ζωής το έργο: ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΠΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΑΣΥΡΜΑΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΞΕΝΑΓΗΣΗΣ ΜΕ ΦΟΡΗΤΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ» είναι ένδειξη σκέτου θράσους και εμπαιγμού, από τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι το σύστημα ουδέποτε λειτούργησε, ότι οι συσκευές εξαφανίσθηκαν και ότι το θέμα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της προηγούμενης τετραετίας. Και έρχονται τώρα οι ίδιοι υπεύθυνοι να προτείνουν «Πληροφοριακό Σύστημα για την Εξοικονόμηση Υδάτινων Πόρων»: με άλλα λόγια, ακόμα ένα πανάκριβο ηλεκτρονικό σύστημα που ελάχιστο χρόνο θα λειτουργήσει (εάν ποτέ λειτουργήσει), κύρια αποστολή του οποίου θα είναι να μετράει τη στάθμη νερού στα υδραγωγεία...

  Τέλος, το υποτιθέμενο ζουμί του Σχεδίου συρρικνώνεται στις τελευταίες εφτά σελίδες του κειμένου στο κεφάλαιο «Άξονες & Μέτρα». Δυστυχώς, οι προτεινόμενες «ενδεικτικές δράσεις» μοιάζουν, στην πλειοψηφία τους, αντιγραμμένες από τις προεκλογικές δημοσιεύσεις της παράταξης του κ. Κουκούλη, και μάλιστα της πρώτης τετραετίας. Ενδεικτικά (και βέβαια, χωρίς καμιά ιεράρχηση) σημειώνουμε: «Μονάδες αφαλάτωσης», «Κατασκευή Γηπέδου Αντισφαίρισης», «Εθνογραφικό – Λαογραφικό Μουσείο στον Μυλοπόταμο», «Χωροθέτηση και κατασκευή δημοτικών σφαγείων», αλλά και ο παλιός μας φίλος, το «Μουσείο Υδροκίνησης». Αρκετές μάλιστα από τις προτάσεις επιδεικνύουν τέτοια άγνοια του θέματος, ώστε θα επανέλθουμε λεπτομερέστερα σε μικρό χρονικό διάστημα.

  Όπως παρουσιάσθηκε, ο Στρατηγικός Σχεδιασμός του Δήμου Κυθήρων χαρακτηρίζεται από ακατάσχετο βερμπαλισμό, έλλειψη ρεαλισμού και παιδική αφέλεια. Προτείνει, ωσάν να απευθύνετε στο Άγιο Βασίλη, μια μεγάλη λίστα από όμορφα πράγματα που σίγουρα πολύ θα θέλαμε να τα δούμε, χωρίς όμως να αναρωτηθεί ούτε πως θα τα εξοικονομήσουμε, ούτε πόσο αναγκαία είναι. Κυρίως όμως, δεν μαρτυρά ίχνος βαθύτερης σκέψης, ανάλυσης των προβλημάτων ή ιεράρχησης στόχων. Και χωρίς αυτά, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα απλοΐκό ευχολόγιο που μοναδικό σκοπό έχει να ρίξει στάχτη στα μάτια των Κυθηρίων.