Ελένη Χάρου
Το παλαιότατον όνομα των Κυθήρων
κατά τον Πλίνιον είναι Πορφυρίς και Πορφυρούσα «..δια το κάλλος των εν αυτη
πορφυρων» διότι στα παράλια των Κυθήρων την αρχαία εποχή υπήρχαν άφθονα
κοχύλια, από τα οποία έβγαζαν την πορφυρά βαφή, που έδινε βαθύ κόκκινο χρώμα και
ήταν τόσο πολύτιμη, ώστε προοριζόταν μόνο για βασιλείς και αξιωματούχους. Η
πορφύρα θεωρήθηκε ευγενές χρώμα, σύμβολο των θεών και των βασιλιάδων. Σύμφωνα
με την παράδοση η πορφύρα ανακαλύφθηκε από το σκύλο του Ηρακλή που έφαγε τέτοια
κοχύλια και το στόμα του βάφτηκε κόκκινο. Αυτά τα κοχύλια έχουν ένα αδένα, μια
μικρή φουσκίτσα με την πολύτιμη χρωστική ουσία, που ήταν για τους αρχαίους η
πιο ακριβή βαφή, ισάξια με το χρυσάφι. Αυτό τον αδένα τον αφαιρούσαν
τσακίζοντας το κοχύλι ενόσω ήταν ακόμα ζωντανό. Οι Φοίνικες, που εμπορεύονταν
την πορφύρα, λέγεται ότι οργάνωσαν στα Κύθηρα, στην περιοχή του Αυλαίμονα και
της Σκανδειας, περιώνυμα εργαστήρια επεξεργασίας της πορφύρας.
