Με πάνδημη Ιερά Λιτανεία της
Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, κλήρος, αρχές και λαός
της νήσου των Κυθήρων προσευχήθηκαν στο ιερό τέμενος της Θεομήτορος για την
λύση της ξηρασίας και ανομβρίας που μαστίζει το νησί και είναι η χειρότερη των
τελευταίων 30 ετών.
Το πρωί του Σαββάτου 15 Οκτωβρίου
τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ και στη συνέχεια οι Ιερείς της
νήσου κρατώντας ανά χείρας την Τιμία Κάρα του Οσίου Θεοδώρου Κυθήρων, τα Άγια
Λείψανα που φυλάσσονται στην Ιερά Μητρόπολη και τις Ιερές Εικόνες των προστατών
των Κυθήρων και των Αντικυθήρων, της Θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της Παναγίας
προπορευομένης, ελιτάνευσαν μαζί με το πολυπληθές εκκλησίασμα μέχρι το παράλιο
Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου Κρασσά, όπου αναπέμφθηκαν δεήσεις και
ικεσίες για την παύση της ξηρασίας.
Ο Σεβασμιώτατος στον λόγο του
τόνισε ότι αποτελεί αρχαιότατο έθιμο της Εκκλησίας η λιτάνευση ιερών εικόνων
και αγίων λειψάνων σε περιόδους ξηρασίας και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην λύση της
ξηρασίας στα Κύθηρα μετά τη Λιτάνευση της Μυρτιδιώτισσας στην περίοδο της
Ενετοκρατίας. Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι στο στέμμα της Πανσέπτου Εικόνας
της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, υπάρχει προσαρμοσμένο «Πολυτιμότατον αδαμαντοκόλλητον
εν σχήματι ημισελήνου χρυσούν κόσμημα». Η ιστορία του έχει ως εξής:
Σύμφωνα με όσα ο αείμνηστος
Σοφοκλής Καλόυτσης, ο υμνογράφος της Μυρτιδιώτισσας διέσωσε (ακολουθία
Μυρτιδιωτίσσης, έκδοσις 5η, σελ. 149), βρισκόταν κάποτε στα Κύθηρα, κάποιος Τούρκος
πλούσιος και επιφανής, εγκατεστημένος στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη, ο οποίος
ήταν Μωαμεθανός.
Κάποια ημέρα παρατήρησε ασυνήθη
συγκέντρωση κόσμου, στην πλατεία του Μητροπολιτικού Ναού του Εστευρωμένου στη
Χώρα.
Ρώτησε τι συμβαίνει και του είπαν
ότι το Νησί μαστίζεται από πολύμηνη ανομβρία και για αυτό θα πραγματοποιηθεί
Λιτανεία της Αγίας Εικόνας της Μυρτιδιώτισσας, η οποία είχε ήδη κατέβει από το
κάστρο που φυλασσόταν τότε και βρισκότανε μέσα στον Εσταυρωμένο.
Όμως ο ουρανός ήταν καταγάλανος
και δεν φαινόταν ούτε ίχνος νέφους στον ορίζοντα.
Ο Τούρκος εχλεύασε αυτή την
ενέργεια γιατί η λογική έλεγε ότι δεν θα φέρει αποτελέσματα. Και ήταν τόσο
σίγουρος για αυτό, που δήλωσε ότι εάν μετά την Λιτανεία επακολουθήσει βροχή, θα
αφιέρωνε το χρυσό κόσμημα της ημισελήνου που είχε μαζί του, στην Ιερή Εικόνα.
Η Λιτανεία έγινε με κατάνυξη και
οι Κυθήριοι γονυκλινείς παρακάλεσαν για την λύση της ανομβρίας. Και το θαύμα
έγινε. Μόλις η Ιερά Πομπή επέστρεψε στον Ναό, άρχισε να πέφτει ραγδαία βροχή.
Ο αλλόθρησκος τήρησε την υπόσχεση
του και αφιέρωσε το κόσμημα στην Παναγία.
Πότε έγινε αυτό δεν αναφέρεται.
Ίσως έγινε πριν το 1837 μ.Χ. Τότε έγινε η χρυσή επένδυση της Εικόνας από τον
Καλλίτέχνη Νικόλαο Σπιθάκη και μάλλον αυτός έκανε την προσαρμογή της ημισελήνου
στο στέμα της Παναγίας «Εις αιωνίαν ανάμνησιν του τελεσθέντος θαύματος της
λύσεως της ανομβρίας». Πιθανόν λοιπόν η αφιέρωση να είχε προηγηθεί του 1837
μ.Χ.
Αυτό το θαύμα της Παναγίας μας,
ενέπνευσε τον Υμνογράφο αείμνηστο Σοφοκλή Καλούτση και αφιέρωσε ολόκληρον οίκον
στους χαιρετισμούς της Μυρτιδιώτισσας, για να εξυμνήσει.
«Χαίρε η λήξις της ανομβρίας
Χαίρε η παύσις της λειψυδρίας
Χαίρε υετόν δαψιλή καταπέμπουσα
Χαίρε ουρανόθεν την γην η δροσίζουσα...»
Κείμενο: Στράτος Χαρχαλάκης
Φωτογραφίες: Ρενάτα Πανταζίδου – PhotoCerigo
πηγή:
Tsirigo fm
