«Αυτή την Κυριακή έπρεπε να
ακουστεί και η δική μας ελληνική φωνή».
Τα λόγια αυτά του τελευταίου
προέδρου του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ) και μέλους του Ιδρύματος
Ωνάση κ. Στέφανου Ταμβάκη, απηχούν τα συναισθήματα των Ελλήνων αποδήμων
που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Πρόκειται για έξι εκατομμύρια
Έλληνες, στους οποίους η πολιτεία εξακολουθεί να στερεί το ανθρώπινο
δικαίωμα της ψήφου.
Της Κάτιας Τσιμπλάκη
Ο κ. Ταμβάκης, σε μια από καρδιάς
εξομολόγηση, μιλά για την αγωνία των αποδήμων, επισημαίνοντας ότι «ο
μεγαλύτερος κίνδυνος αυτού του διλήμματος του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ, είναι
δυστυχώς ο εθνικός διχασμός».
Εκφράζει την απογοήτευσή του για
το γεγονός ότι κανείς δεν έχει αξιοποιήσει τα έξι εκατομμύρια των αποδήμων και
εκφράζει το παράπονό του για το «λουκέτο» που μπήκε στο ΣΑΕ, που αυτή τη
δύσκολη στιγμή για τον τόπο μας, θα μπορούσε να σταθεί δίπλα στην Ελλάδα μας ,
«όμως κάποιοι καρεκλοκένταυροι του παρελθόντος , θέλησαν με τον τρόπο τους να
τον διαλύσουν, θέλησαν μας αποδιοργανώσουν. Ποσό διαφορετικές θα μπορούσαν να ήταν
όλες αυτές οι εξελίξεις εάν αντί του ΟΧΙ και του ΝΑΙ, υπήρχε ενωμένος , δίπλα
στα 11 εκατομμύρια των Ελλήνων, άλλα ακόμα 6 εκατομμύρια των Ελλήνων του
εξωτερικού ενωμένοι όλοι μαζί σε ένα μεγάλο και ακόμα πιο δυνατό
Έθνος», επισημαίνει στο Crashonline o κ. Ταμβάκης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο
δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί την Κυριακή, θα ψηφίσουν οι αλλοδαποί που έχουν
πολιτογραφηθεί Έλληνες, ενώ οι Έλληνες απόδημοι αποκλείονται από αυτή τη
διαδικασία!
Ολόκληρο το κείμενο του κ.
Ταμβάκη είναι:
“Προσπαθήσετε”, είναι και δική
μας Πατρίδα
Όλοι «οι εκτός και οι εντός των
τειχών» Έλληνες, αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε συνεχώς από όλα τα ΜΜΕ και
ΟΜΜΕ τις ραγδαίες ιστορικές και ταυτόχρονα δραματικές εξελίξεις που βιώνει η
Πατρίδα μας, το Έθνος μας.
Ο Απανταχού ελληνισμός
παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία την πορεία της Μητέρας Πατρίδας τα τελευταία
πέντε έτη.
Η Ελληνική κοινωνία δοκιμάζετε
σκληρά το τελευταίο αυτό διάστημα φτάνοντας στα όρια των δυνατοτήτων της,
όπου η ανέχεια και η ανεργία έγιναν δυστυχώς η πικρή καθημερινότητα πολλών
συμπολιτών μας.
Οι εξελίξεις θέλησαν αυτή την
Κυριακή να κληθούμε μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες που ζουν στην Ελλάδα, όσοι
τουλάχιστον από εμάς θα βρισκόμαστε στην Ελλάδα, να αποφασίσουμε υπέρ ή κατά
ενός διλήμματος, του οποίου η ανάγνωση είναι δυστυχώς συνδεδεμένη με τα πιστεύω
του καθενός μας.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτού του
διλλήματος του ΝΑΙ η του ΟΧΙ, είναι δυστυχώς ο εθνικός διχασμός. Εκατομμύρια
Έλληνες καλούνται να αποφασίσουν σε αυτό το δίλημμα γεμάτοι συναισθήματα φόβου
για το αύριο, που μπορεί αυτός ο φόβος να οδηγήσει κάποιους από τους συμπολίτες
μας στο ΝΑΙ και η οργή για το χθες, που μπορεί να οδηγήσει κάποιους συμπολίτες
μας στο ΟΧΙ.
Και όμως, τις δύσκολες αυτές ώρες
είναι που πρέπει αυτά τα συναισθήματα να παραμερίσουμε και την θέση τους να
πάρει η σύνεση, η ηρεμία και πάνω από όλα η ομόνοια.
Όλοι μας λίγο πολύ ευθυνόμαστε για
την έως τώρα κατάσταση, για κάθε ταμιακή απόδειξη που δεν κόπηκε, για κάθε
εισόδημα που δεν δηλώθηκε, για κάθε μας παρατυπία προς το κράτος, μικρή ή
μεγάλη που μας οδήγησε σε τούτη εδώ την Κυριακή.
Την Δευτέρα παρόλα αυτά, θα
ξημερώσει μια καινούργια ημέρα, μια ημέρα που θα πρέπει να μας βρει έτοιμους να
αποδεχτούμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί και να παλέψουμε σκληρά για
να σταθούμε στα δικά μας πόδια.
Είναι πασίγνωστο και
«τεκμηριωμένο» ότι εμείς που ζούμε εκτός Ελλάδος αγαπούμε και σκεπτόμαστε την
Πατρίδα μας το ίδιο με τους συμπατριώτες μας που ζουν εντός Ελλάδος.
Δεν θέλω να επαναλάβω αυτό που
συχνά λέγετε, ότι εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού αισθανόμαστε δυο φορές
Έλληνες.
Ζούμε και εργαζόμενα «εκτός των
τειχών», με την ελπίδα ότι κάποια ημέρα κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε στην
Πατρίδα που τόσο πολύ την αγαπούμε.
Ζούμε, εργαζόμαστε,
δραστηριοποιούμαστε κοινωνικά και επαγγελματικά εκπροσωπώντας με τον καλύτερο
δυνατό τρόπο την Ελλάδα μας και ότι είναι Ελληνικό.
Θλίβομαι όταν κάποιοι στην Ελλάδα
νομίζουν ότι δεν μας ενδιαφέρει το μέλλον της Πατρίδας μας.
Θλίβομαι ακόμα περισσότερο ότι
ακόμα δεν μπόρεσε να ψηφιστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο, ο νόμος που θα μας
επιτρέπει να ψηφίζομαι από τον τόπο διαμονής μας.
Τώρα, αύριο, αυτή την Κυριακή
χρειαζόταν να ψηφήσουμε, χρειαζόταν να ακουστεί και η δική μας « ελληνική
λαλιά»!
Θλίβομαι ότι υπάρχουν ακόμα
κάποιοι στην Ελλάδα, που νομίζουν ότι αντιμετωπίζουμε «ψύχρα» και
απόμακρα τις δραματικές και ιστορικές στιγμές που εξελίσσονται στον τόπο
μας.
Για να δούμε, ποιος από τους
κρατούντες θα θυμηθεί να αξιοποιήσει ξανά τους Απανταχού Έλληνες;
Υπήρχε ένας Οργανισμός του
Απανταχού Ελληνισμού, που είχε αρχίσει να βρίσκει τον βηματισμό του και που τώρα
θα μπορούσε , αυτή την δεδομένη στιγμή να σταθεί δίπλα στην Ελλάδα μας, όμως
κάποιοι καρεκλοκένταυροι του παρελθόντος, θέλησαν με τον τρόπο τους να τον
διαλύσουν, θέλησαν μας αποδιοργανώσουν. Ας όψονται.
Ποσό διαφορετικές θα μπορούσαν να
ήταν όλες αυτές οι εξελίξεις εάν αντί του ΟΧΙ και του ΝΑΙ, υπήρχε ενωμένος,
δίπλα στα 11 εκατομμύρια των Ελλήνων, άλλα ακόμα 6 εκατομμύρια των Ελλήνων του
εξωτερικού ενωμένοι όλοι μαζί σε ένα μεγάλο και ακόμα πιο δυνατό Έθνος;
Την αγαπάμε και την σεβόμαστε την
Πατρίδα μας, την Σημαία μας, τον λαό μας που αγωνιά και ταλαιπωρείτε.
Θυμηθείτε ότι είμαστε εδώ,
παρόντες, έτοιμοι να συνδράμουμε, ασχέτως αποτελεσμάτων, ασχέτως κομμάτων και
χρωμάτων. Είμαστε εδώ μαζί σας, παρακολουθούμε και ευχόμαστε για ενότητα και
ομόνοια για ηρεμία και νηφαλιότητα.
Η Πατρίδα μας είναι μακριά και
μας λείπει. Μην μας σβήσετε κάθε ελπίδα που έχουμε μέσα στην καρδιά μας
αναμμένη, να γυρίζουμε πίσω κάποια ημέρα σε αυτήν την Πατρίδα που αγαπάμε!
Αποβάλατε εσείς όλοι που πολιτεύεστε,
έστω αυτή την ύστατη ώρα, τις κοντόφθαλμες «χρωματισμένες» και ανεύθυνες
πολίτικες σας, ενωθείτε όλοι μαζί κάτω από το γαλάζιο του ουρανού μας χρώμα,
κάτω από το γαλάζιο της Σημαίας μας χρώμα.
Σας προσκαλώ για λίγο, μαζί μας
να ζήσετε, να καταλάβετε την αγωνιά και την νοσταλγία μας για την Ελλάδα μας,
να γευτείτε λίγο από την ενότητα μας.
Μην μας την χαλάσετε ακόμα
περισσότερο την Πατρίδα μας, μην μας την καταστρέψετε ακόμα περισσότερο με τα
πολιτικά σας «ξεσπάσματα».
Είναι και δική μας Πατρίδα!
Προσπαθήστε περισσότερο να την αγαπήστε
την, ή τουλάχιστον προσπαθήστε να την αγαπήσετε όσο εμείς την αγαπούμε!
πηγή:
crashonline.gr
