Στα Κύθηρα οι Τρεις Ιεράρχες τιμώνται στα Χριστοφοριάνικα και στη Χώρα. Ο ναός των Τριών Ιεραρχών στη Χώρα χτίστηκε περί τα μέσα του 18ου αι. σε οικόπεδο των αδελφών Ιωάννη και Γεωργίου Στάη που ήταν παιδιά του Θεοδώρου. Εις τα έξοδα για το κτίριο συνέβαλαν και τα δύο αδέλφια και σε διαθήκη του 1759 αναφέρεται ως νοικοκύρης του ναού ο ευλαβής παπά Τζώρτζης Στάης ποτέ αφ' Θοδωρή. Έκτοτε η εκκλησία φέρεται ως Σταγιάνικη και στο προαύλιο υπάρχει μικρό κοιμητήριο, όπου ετάφησαν μέλη της οικογενείας Στάη.
Στίς 29 Ιανουαρίου
2013, ημέρα Τρίτη, παραμονή της εορτής τών ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ στον
Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών της Χώρας έγινε πανηγυρικός ο εσπερινός με αρτοκλασία,
στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος κ.Σεραφείμ.
Στίς 30 Ιανουαρίου
2013, ημέρα Τετάρτη, ανήμερα της εορτής τών ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ στον
προαύλειο χώρο του Γυμνασίου και Λυκείου Κυθήρων έλαβε χώρα η βράβευση τών
αριστούχων μαθητών της περυσινής τρίτης Γυμνασίου και τρίτης Λυκείου (σχολικό
έτος 2011-2012).
Η βράβευση έγινε από το
Κ.Ι.Π.Α.(Κυθηραϊκό Ίδρυμα Πολιτισμού &Ανάπτυξης).
Το Κ.Ι.Π.Α. καθιέρωσε την
βράβευση αριστούχων αποφοίτων μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου Κυθήρων,
από το έτος 2009, προσβλέποντας και προσδοκώντας στην ενίσχυση της
πνευματικότητας, αλλά και στο μέλλον του τόπου μας που καθρεφτίζεται στα παιδιά
μας και στην πρόοδο τους.
Η βράβευση των μαθητών
& μαθητριών έγινε από τον Ταμία του Ιδρύματος κ.Μανώλη Σάμιο με τη
βοήθεια του Λυκειάρχη κ.Δημήτρη Φατσέα.
Μαθητικό αριστείο Γ'
Γυμνασίου σχολ. έτους 2011-2012 πήρε η Φατσέα Αντωνία του Θεοδώρου και της
Άννας.
Μαθητικά αριστεία Λυκείου
πήραν οι μαθητές της περισυνής Γ' Λυκείου Κασιμάτης Παναγιώτης του Πέτρου και
της Αργυρώς (φοιτητής της Νομικής Σχολής Αθηνών) και Λαύκα Δέσποινα του Λάμπρου
και της Παναγιώτας (φοιτήτρια του Τμήματος Ξένων Γλωσςών, Μετάφρασης και
Διερμηνείας(ΤΞΓΜΔ) του Ιονίου Πανεπιστημίου εις την Κέρκυρα).
Ακολούθησε Αρχιερατική
Θεία Λειτουργία στην οποία χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας
κ.Σεραφείμ δια τον εκκλησιασμόν των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου εις τον Ιερόν
Ναόν Αγίας Άννης Χώρας Κυθήρων μετά το πέρας της οποίας ωμίλησε ο Θεολόγος
Καθηγητής του Γυμνασίου Κυθήρων κ.Γεώργιος Λουράντος (του οποίου την επίκαιρη
ομιλία δημοσιεύουμε αμέσως παρακάτω).
Στο τέλος έγινε το
καθιερωμένο μνημόσυνο των ιδρυτών και ευεργετών του Γυμνασίου Κυθήρων.
Οι μαθητές του εξαθεσίου
Δημοτικού Σχολείου Χώρας - Καρβουνάδων εκκλησιάσθηκαν στον Ιερό Ναό Παναγίας
Ελεούσης Χώρας.
Ομιλία για τους Τρεις Ιεράρχες
του Θεολόγου Καθηγητού
του Γυμνασίου Κυθήρων Γεωργίου Ιωάννου Λουράντου
Σεβασμιώτατε,
Σεβαστοί
Πατέρες,
Κύριε
Λυκειάρχα,
Κυρία
Γυμνασιάρχης,
Αγαπητοί
Συνάδελφοι και αγαπημένοι μου μαθητές.
Αισθάνομαι ότι μία ομιλία
για τους Τρεις Ιεράρχες, το Μέγα Βασίλειο, το Γρηγόριο το Θεολόγο και τον
Ιωάννη το Χρυσόστομο είναι ένα βαρύ φορτίο, γιατί πρέπει μέσα σε λίγα λεπτά να
σκιαγραφηθούν 16 αιώνες παρουσίας στις συνειδήσεις των απλών ανθρώπων. Τι να
πρωτοπεί κανείς για ένα τόσο πολυσήμαντο έργο, για μία τόσο πολύπλευρη
δραστηριότητα, για μία τόσο πλούσια συγγραφική κληρονομιά, όχι ενός αλλά τριών
ανδρών, που αναδείχτηκαν γίγαντες του πνεύματος και της αρετής.
Πρώτα-πρώτα αναρωτιέμαι,
αν έχει νόημα αυτός ο εορτασμός σε καιρούς που επικρατεί ένας τεράστιος
προβληματισμός γύρω από τα θέματα της παιδείας μας. Αναρωτιέμαι, αν στον
γενικότερο αποπροσανατολισμό μας φαντάζει και αυτή η εορτή μία φολκλορική
φιέστα χωρίς νόημα και ουσιαστικό περιεχόμενο, που μας έρχεται από το πολύ
μακρινό παρελθόν, καθώς οι τρεις Μεγάλοι της Εκκλησίας μας Πατέρες έζησαν πριν
από 16 αιώνες τουλάχιστον. Αναρωτιέμαι, αν στην εποχή της παγκοσμιοποίησης
,στην κοινωνία των νέων ταχυτήτων του Διαδικτύου και της σύγχρονης
τεχνολογίας,σε ένα καινούργιο κόσμο που ανατέλλει χάρις στα επιτεύγματα της
σύγχρονης βιοτεχνολογίας, μπορεί να έχει νόημα η εορτή των Τριών Ιεραρχών. Αναρωτιέμαι,αν
τελικά σήμερα η Παιδεία, καταταλαιπωρημένη και ασθμαίνουσα, νοηματοδοτεί και
νοηματοδοτείται τούτη την ημέρα βρίσκοντας τα αδιάψευστα, τα μεγάλα, τα τέλεια
πρότυπά της. Αναρωτιέμαι, αν οι Τρεις Ιεράρχες μπορούν από τα βάθη των αιώνων
να προτείνουν λύσεις στα προβλήματα που απασχολούν το σύγχρονο άνθρωπο, στούς
ζοφερούς και δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Η απάντηση για εκείνους
που σπουδάζουν την κρισιμότητα των καιρών μας δεν μπορεί παρά να είναι: ναι! Έχει
νόημα η εορτή των Τριών Ιεραρχών, γιατί σιγά-σιγά χάνουμε το νόημα της παιδείας
και αν χάσουμε το νόημα της παιδείας έχουμε χάσει και το νόημα της ζωής. Η
παιδεία για τους Τρεις Οικουμενικούς Πατέρες , δεν είναι ένας τομέας της ζωής
μας, αλλά ολόκληρη η ζωή μας. Για τον λόγο αυτό η σημερινή σύντομη και ταπεινή
ομιλία μου, δεν μπορεί παρά να διακοσμήσει σεμνά τη σεπτή τους μνήμη και να
επικεντρωθεί στον ρόλο και το σκοπό της παιδείας για τον άνθρωπο κάθε εποχής.
Πολλές φορές ίσως
σκεφτόμαστε πως η Παιδεία είναι κάτι που δεν αφορά όλους μας, μα αποκλειστικά
τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά, τους νέους και τους γονείς τους.Πολλές φορές
σκεφτόμαστε πως η Παιδεία απασχολεί τον άνθρωπο μόνο μία συγκεκριμένη περίοδο
της ζωής του. Ξεχνάμε ότι η παιδεία είναι απαραίτητος όρος για την επιβίωση
ενός λαού. Αγνοούμε, όχι μόνο τον αγώνα των Τριών Ιεραρχών που μας είναι
μακρινοί χρονικά, αλλά ακόμα και του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που είναι
κοντινότερος.
Πρέπει να θυμηθούμε πως η
Παιδεία είναι η απάντηση σε κάθε περίοδο ταραχής και κρίσης.Είναι η απάντηση
στο φόβο. Φοβάται εκείνος που αγνοεί. Εκείνος που γνωρίζει μπορεί να διατηρήσει
την ψυχραιμία του και να αποφασίσει. Να δράσει με προγραμματισμό και προοπτική
και όχι να αντιδρά σε όσα αποφασίζονται ερήμην του η συμβαίνουν εν αγνοία του. Όποιος
αγνοεί, δεν μπορεί να διακρίνει ανάμεσα σε εχθρούς και φίλους, ανάμεσα σε
κινδύνους και ευκαιρίες. Φαντάζεται εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν, παλεύει με
σκιές του παρελθόντος, ενώ παράλληλα εξαπατάται εύκολα από τους γλυκομίλητους
εχθρούς του. Όποιος αγνοεί αποδέχεται διχαστικά κηρύγματα, που θέλουν να τον
αποξενώσουν από τους αδελφούς του και τους εν δυνάμει συμμάχους του. Και οι
Τρεις Ιεράρχες, έζησαν σε περίοδο μεγάλης κρίσης,αβεβαιότητας και ανασφάλειας,
χρόνια πολύ πιο δύσκολα και ταραγμένα από τα δικά μας. Μεγάλες δυνάμεις
συγκρούονταν για την εξουσία, τον πλούτο και την επιρροή σε ανθρώπινα πνεύματα
και ψυχές. Ο λαός της αυτοκρατορίας μιλούσε πολλές διαφορετικές γλώσσες και
διαλέκτους, ακολουθούσε πολλές διαφορετικές εθνικές και πολιτιστικές
παραδόσεις. Μέσα στη σύγχυση και τη σύγκρουση αναζητούσε λόγο νηφάλιο και
πνευματικό, λόγο ζωντανό και ζωογόνο, λόγο που να στηρίζει τον αγώνα και να μη
τρομοκρατεί.
Η απάντηση των Τριών
Ιεραρχών ήταν ο σαρκωμένος Λόγος του Ευαγγελίου, η μίμηση του Χριστού μέσα από
τη ζωή τους και η ανάπτυξη των πνευματικών μηνυμάτων του μέσα από τη σκέψη, τις
ομιλίες και τα γραπτά τους, μέσα από το παιδαγωγικό πνευματικό τους έργο.
Αναζήτησαν την Παιδεία
και την πνευματική καλλιέργεια στον χώρο που οι θρησκόληπτοι της εποχής τους
θεωρούσαν απαγορευμένο για τη χριστιανική σκέψη. Στον αρχαίο ελληνικό
πολιτισμό, αυτόν που οι φανατικοί ταύτιζαν με την ειδωλολατρία, με τον εχθρό. Σε
αυτόν βρήκαν τη μέθοδο και τα εφόδια να υπηρετήσουν και να στερεώσουν την πίστη
τους.
Στην ελληνική γλώσσα βρήκαν
έννοιες, για να εξηγήσουν και να διευκρινίσουν το δόγμα της πίστης τους. Σε
εποχές συγκρητισμού και αιρέσεων θεολόγησαν στηριζόμενοι στη δομή, τη σύνταξη,
και τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, όπως είχε αναπτυχθεί από φιλοσόφους και
ρήτορες. Η πίστη τους δεν αλλοιώθηκε αλλά ενδυναμώθηκε. Οι λόγοι τους γοήτευσαν
χριστιανούς και εθνικούς και τους προσέλκυσαν στην Εκκλησία. Αυτό το ελεύθερο
και ανοικτό πνεύμα μπόρεσε να γοητεύσει και τους νέους, που σε κάθε εποχή είναι
περισσότερο ανήσυχοι και προβληματισμένοι.
Θα πρέπει να θυμίσουμε σε
όλους ξανά, πως οι Τρεις Ιεράρχες δεν τιμώνται μόνο για την αρετή και την
χρηστότητα τους, αλλά τιμώνται ως προστάτες της Παιδείας για το θαρραλέο,
πρωτοποριακό, και διακριτικό τους πνεύμα. Να θυμηθούμε και εμείς ότι οι Τρεις
Ιεράρχες δεν αποτέλεσαν ένα συντηρητικό πρότυπο παιδείας, αλλά ακριβώς το
αντίθετο, ένα πρότυπο Παιδείας γεμάτο θάρρος και πίστη στην μεταμορφωτική
δύναμη των λόγων του Χριστού που δεν διστάζει να συλλέξει γνώση από κάθε πηγή
και με υπέρτατη διάκριση, να επιλέξει, να αξιολογήσει και να ωφεληθεί από κάθε
έννοια δροσιάς που θα μπορούσε να θρέψει την άμπελο του Χριστού.
Αγαπημένοι μου Μαθητές,
Το πνεύμα των Τριών Αγίων
Πατέρων μας ας μας υπενθυμίζει αέναα ότι και στη σημερινή κρίση, η Παιδεία
μπορεί να δώσει τη λύση. Η γνώση μπορεί να διώξει το φόβο, η διάκριση την
καχυποψία και την εχθρότητα, η καλλιεργημένη σκέψη και ο λόγος να διευκρινίσει
και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Η Παιδεία μπορεί να οδηγήσει στην
αυτοσυνειδησία, στην παραδοχή και κατανόηση των λαθών, των παραλείψεων και των
ελλείψεών μας. Η δημιουργία νηφάλιας και κριτικής σκέψης μπορεί να οδηγήσει στη
δημιουργία λύσεων που δεν θα ανακυκλώνουν τις αιτίες των προβλημάτων .
Σε καιρούς δύσκολους και
οριακούς σαν τους τωρινούς καθένας μας έχει ανάγκη οδηγού και πυξίδας που να
μας φανερώνουν το δρόμο, για να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας,να προσεγγίσουμε
την αρετή , να βρούμε την αληθινή Παιδεία.
Είθε οι ικεσίες τους και
το υπόδειγμα της ζωής τους, να φωτίζουν κάθε σκέψη, κάθε λόγο και κάθε πράξη
μας.
Το απόγευμα της ίδιας
ημέρας και ώρα 6.30μ.μ., πραγματοποιήθηκε διάλεξις στην αίθουσα του Κυθηραϊκού
Συνδέσμου Χώρας -Κυθήρων, με ομιλητή τον Πρωτοπρεσβύτερο Καθηγητή της
Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
π.Κων/νον Καραϊσαρίδην
με θέμα
«Οι τρεις Ιεράρχες Εκκλησιαστικοί Πατέρες
και κοινωνικοί εργάτες»
Μετά την επίκαιρη και
πολύ τεκμηριωμένη αυτή ομιλία του π.Κων/νου Καραϊσαρίδη, (της οποίας το ηχητικό
απόσπασμα μπορείτε να ακούσετε στη συνέχεια) έγινε η τελετή κοπής της
Αγιοβασιλόπιττας προς τιμήν των εκπαιδευτικών της νήσου μας.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν
οι εκπαιδευτικοί του νησιού και των 3 βαθμίδων, προς τιμήν των οποίων ο
Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ ευλόγησε Αγιοβασιλόπιττα, την οποία κατά παραχώρησί
του έκοψε ο αρχαιότερος των παρόντων εκπαιδευτικών κ.Χαράλαμπος Παυλάκης.
Στην εκδήλωση έλαβε μέρος
μεικτή χορωδία υπό τον Θεολόγο Καθηγητή του Λυκείου Γιώργο Λουράντο, που
απέδωσε εκκλησιαστικούς ύμνους.
