Ο Άγιος Διονύσιος κατά κόσμον
Δραγανίνος Σιγούρος,γόνος μιάς από τις αρχαιότερες και ισχυρότερες οικογένειες των νησιών είδε το
φως γύρω στα 1547.Πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου 1622 και τάφηκε στο μοναστήρι των Στροφάδων.
Ο προστάτης του νησιού δεν
κέρδισε το ουράνιο φωτοστέφανο από το μαρτύριο του, αλλά από τις αξιοθαύμαστες
αρετές του. Η ευγένεια της ψυχής του έφτασε να συγχωρήσει και να γλυτώσει τον
ίδιο τον φονιά του πιο αγαπημένου αδελφού του.
Ο κυνηγημένος κακούργος
παρουσιάστηκε μια νύχτα στο παραθαλλάσιο μοναστήρι της Αναφωνήτριας και ξομολογήθηκε στον άγιο
ηγούμενο το έγκλημα του. Ο ρασοφόρος άρχοντας με την καρδιά σπαραγμένη από την
φρικτή είδηση παραπλάνησε λίγο αργότερα τις αρχές, βεβαιώνοντας ότι κανένας ξένος δεν βρισκόταν
στο μοναστήρι του.
Το άλλο πρωί κατέβασε τον
φονιά στην παραλία και του χάρισε το βαρκάκι του, για να περάσει απέναντι στην
Κεφαλονιά και να γλυτώσει. Με το ιερό κείνο ψέμα ο Γραδενίγος αμαρταίνοντας
κέρδισε την βασιλεία των
ουρανών.
Και αν θεωρήσουμε την ιστορία
τούτη σαν ένα ευλαβικά μύθο, η εσώψυχη ανάγκη της δημιουργίας του φαντάζει σαν
προμήνυμα ενός καλύτερου μελλοντικού κόσμου.
''Από τις σημειώσεις του κόντε
Διονυσίου Ρώμα στον πρώτο τόμο του Σοπρακόμιτου''
