Παναγιώτης Στάθης, ο Κυθηραίος

«Προκαταρκτική εξέταση»,

«κατεπείγουσα έρευνα από την εισαγγελία», «κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος», «ισόβια κάθειρξη» και ένα σωρό τέτοιου είδους «ξύλινες» εκφράσεις χρησιμοποιεί καθημερινά ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής του STAR CHANNEL Παναγιώτης Στάθης εδώ και σχεδόν δυο δεκαετίες. Όλα όμως τελειώνουν «όταν βρίσκει τα Κύθηρα». Μόνο που για τον ίδιο, το Τσιρίγο, είναι ο τόπος καταγωγής του. Το www.touristorama.com βρήκε τον καλύτερο ξεναγό.

Ας τους κι ας λένε πως ονείρατα και πράξη

έχουν χωρίσει και δεν ζούνε ταιριασμένα.

Δεν θ΄αξιώθηκαν ως τα Κύθηρα ταξίδι …

ΠΑΝΟΣ ΦΥΛΛΗΣ

Άκου φίλε ταξιδιώτη που θα είσαι από τους τυχερούς, που θα βρουν τα Κύθηρα. Μη τσιγκουνευτείς το συναίσθημα όταν αντικρίσεις στο πρώτο άγγιγμα το λιμάνι του Διακοφτιού και κοιτάξεις το ναυάγιο, σαν έρημο κουφάρι, σα φάρο στη μέση του πελάγου. Μη σε φοβίσουν οι ψηλοί βράχοι οι οποίοι κρύβουν τον παράδεισο που σε περιμένει στο δρόμο για την ενδοχώρα. Όταν πιάσεις τον δρόμο κάτω από την Αγία Μόνη και έχεις το θάρρος να κοιτάξεις από ψηλά θα αντικρίσεις το καθαρό πέλαγος που απλώνεται στα πόδια της Παλαιόπολης και του Αβλέμονα, εκεί που τρία πελάγη διακονούν ένα υπέροχο νησί. Κρητικό, Αιγαίο και Ιόνιο συναντώνται στη βάση του Τσιρίγου και τυχεροί οι ταξιδιώτες που κολυμπούν τα καθαρά νερά του. Σα μια βουτιά στα βαθιά νερά του μύθου και του έρωτα. Γιατί τα Κύθηρα – και το ξέρουμε καλά εμείς οι τσιριγώτες- είναι ποτισμένα κι από τα δυο.

Στο μύθο της Κυθέρειας Αφροδίτης (Ησίοδος, «Θεογονία»), της θεάς του ιδεατού έρωτα τα χνάρια της οποίας, λέει ο μύθος, θα δεις στις πέτρες σε σχήμα καρδίας που είναι σκορπισμένες στην παραλία της Παλαιόπολης, κάτω από τη Σκάνδεια.
Στο μύθο που θέλει πάνω από το βράχο του Μονόπετρου στην ίδια παραλία να δεσπόζει μια τρύπα σαν παρατηρητήριο που – με παρότρυνση της θεάς Αφροδίτης- πέρασαν κάποιες νύχτες μετά τη διαφυγή από την Τροία ο Πάρης και η ωραία Ελένη.

Τα Κύθηρα λοιπόν είναι γεμάτα με μύθους σαν αυτούς που λένε οι ντόπιοι τα βράδια στις πεζούλες, πίνοντας τσίπουρα και μυρίζοντας τον βασιλικό στις γλάστρες. Μυρίζοντας θυμάρι (εξ ου και το βραβευμένο παγκοσμίως μέλι Κυθήρων) στις πλαγιές του Μανταλά, εκεί που το μέτωπό σου ακουμπά σχεδόν τον ήλιο ή μετρώντας τα καράβια στα ανοιχτά όταν στέκεσαι ψηλά στα Δυτικά πάνω από τη θαυματουργή Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα.

Σαν την μυρωδιά στα στενά της υπέροχης Χώρας τους, που κάθεται αναπαυτικά στα πόδια ενός πανέμορφου κάστρου (κοσμήματος μιας ολόκληρης αρχαιολογικής διαδρομής στο χρόνο που διατρέχει όλο το νησί). Από το ύψος του βλέπεις καθαρά, σα να κολυμπάς στα νερά του Καψαλιού και να ατενίζεις το απέραντο γαλάζιο μέχρι σχεδόν την Κρήτη.

Θα μπορούσα για ώρες να μιλώ και να γράφω για τα Κύθηρα, την πατρίδα μου. Πρέπει να κλείσω όμως, θυμίζοντας αυτό που ένας γέροντας στον Ποταμό στο παζάρι μου είπε ένα πρωί Κυριακής: «Στο Τσιρίγο φίλε, στο νησί που φυτρώνει το μοναδικό λουλούδι που δεν μαραίνεται ποτέ (η σεμπρεβίβα) ο μύθος και ο έρωτας δεν μαράθηκαν ποτέ. Πες σε όλους να ρθουν να τα ζήσουν!!!»

πηγή: touristorama.com