Στις τόσο κρίσιμες για το μέλλον
του νησιού μας επερχόμενες εκλογές, δηλώνω πολιτικά παρών. Μετά από πολύ σκέψη,
γνωρίζοντας το βάρος μιας τέτοιας απόφασης, έχοντας μοιραστεί τις σκέψεις μου
με ευρύ κύκλο ανθρώπων που σέβομαι και εκτιμώ, θεωρώ πως ήρθε η ώρα να
δημοσιοποιήσω την απόφασή μου.
Οι Τσιριγώτες γνωρίζουν και εμένα
και την οικογένειά μου. Γεννήθηκα το 1960. Μεγάλωσα στο Τσιρίγο όπου πήγα σχολείο - στο ίδιο σχολείο που δίδαξαν για
χρόνια ο πατέρας μου και πριν αυτόν ο παππούς μου. Σπούδασα στο Παρίσι στην
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχω δουλέψει επαγγελματικά ως ζωγράφος με εκθέσεις
στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, και έχω βραβευτεί για το
έργο μου από την Ακαδημία Αθηνών και από το Γαλλικό κράτος.
Κοινωνικά ενεργός, μετείχα στον
Σύλλογο για τη διατήρηση της φυσιογνωμίας της Φιλοθέης, όπου έχω εκλεγεί
πρόεδρος και αντιπρόεδρος. Είμαι για δεύτερη θητεία εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ.
του ΚΕΘΕΑ, δουλεύοντας εθελοντικά στα προγράμματά του. Με την ιδιότητα του
μέλους του ΔΣ, συμμετείχα στη διεθνή συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά τον
Μάρτιο 2014 στη Βιέννη, οργανώνοντας και παρουσιάζοντας την έκθεση «Κοινότητες
στη φυλακή, παράθυρο στην κοινωνία».
Έχω εκλεγεί πρόεδρος του
Κυθηραϊκού Σύνδεσμου (Μορφωτικό Κέντρο Κυθήρων), θέση από την οποία θα
παραιτηθώ αν αποκτήσω πολιτική θέση, αφού από το καταστατικό του Συνδέσμου
καθορίζεται ασυμβίβαστο ρόλων. Πιστεύω πως η κοινωνική πράξη,η δημιουργική
συμμετοχή, ο ακτιβισμός, είναι οι οδοί
διαφυγής από τη μεγάλη κρίση που μας μαστίζει.
Σκέφτηκα πολύ πριν καταλήξω στην απόφασή μου, προσπαθώντας να διακρίνω τον ρόλο που θα μπορούσα να
διαδραματίσω. Η παθογένεια που χαρακτηρίζει την Ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση
είναι γνωστή. Είναι όμως γεγονός πως η παθογένεια αυτή καθορίζει την
καθημερινότητα, τα σπίτια μας, τις συνθήκες που μεγαλώνουν τα παιδιά μας, την
ίδια τη ζωή μας. Ζούμε ήδη μια άλλη εποχή. Το μέλλον δεν αφήνει κανένα
περιθώριο ραστώνης, ευκολίας, ανικανότητας. Σε μια εποχή που μπορεί και να
είναι ιστορική για τον Δήμο Κυθήρων, καλούνται όσοι θα ασχοληθούν με τα
δημοτικά πράγματα να χαράξουν πορεία μηδενικών λαθών, σε πολύ πονηρούς καιρούς
και με λιγοστές ευκαιρίες. Θα διαχειριστούν μια δύσκολη πραγματικότητα
καθοριστική για το μέλλον, για τις επόμενες γενιές.
Οι Τσιριγώτες είμαστε ηθικοί, αγαπάμε
τον τόπο μας, τιμάμε τους παππούδες και φροντίζουμε τα παιδιά μας. Όμως εμείς,
τα διώχνουμε από τον τόπο τους, διωγμένα από τη μετριότητα της πατρίδας που οι
ίδιοι αναπαράγουμε. Θέλω να πιστεύω πως η σκληρότητα της πραγματικότητας μπορεί
να μας συνεφέρει. Αυτή είναι μια στιγμή που περνάει από το χέρι όλων μας.
Έφθασε επιτέλους η στιγμή να
μαζευτούμε σε μία ομάδα, όλοι όσοι είμαστε έτοιμοι να διαθέσουμε υπεύθυνα
γνώσεις και εμπειρίες, κόπο και χρόνο, για να διασφαλισθεί το μέλλον των νησιών
μας.
Η Τσιριγώτικη οικογένεια με το
αίμα του μετανάστη παππού, με τη στέρηση και την περηφάνια χρόνων και χρόνων
έχει βγάλει παιδιά με γνώσεις, ικανότητες και ηθική, που είναι το κεφάλαιο και
το μέλλον του τόπου. Έχει έρθει η ώρα να κοιτάξουμε προς τα εκεί και να ξεπεράσουμε
τα δεδομένα και τις βολές μας. Έχοντας ζήσει πολύ εκτός Ελλάδας, θυμώνω
όταν ακούω τους ανίκανους μεσήλικες να σπρώχνουν τα νιάτα στο εξωτερικό,
γιατί εδώ υποτίθεται δεν έχει μέλλον.
Ο καιρός λιγοστεύει. Οι αποφάσεις
και οι πράξεις του καθενός έχουν ιδιαίτερο βάρος. Ο καιρός του αυτοσχεδιασμού
τελειώνει. Οι πράξεις στο όριο του παρανόμου, από άγνοια ή υπερεκτίμηση
ικανοτήτων, δεν είναι λύση. Είναι η ώρα της ευθύνης. Είναι η ώρα σοβαρής
δουλειάς και σχεδίου δράσης.
Το «παρών» που δήλωσα σημαίνει
πως θα προσπαθήσω με όλες μου τις ικανότητες, τις γνώσεις και τις δυνάμεις να
δημιουργήσω το περιβάλλον δράσης που θα
μπορέσει να δώσει μέλλον στο νησί. Γνωρίζω πως μπορώ να ηγηθώ, να συνεργαστώ,
να υποστηρίξω σε ένα σοβαρό σχέδιο που αφορά τον τόπο μας.
Πυξίδα στις επιλογές μου είναι οι
γνώσεις, οι αρχές και οι δυνατότητες όλων. Με λίγα λόγια και με τη στήριξη των
ανθρώπων που εκτιμώ και σέβομαι, ζητάω τη ψήφο των συμπατριωτών μας, θεωρώντας
πως μπορώ να προσφέρω και να εγγυηθώ το πλαίσιο συνεργασίας και συμμετοχής, για
το μέλλον και την προκοπή του Τσιρίγου.
Μανώλης Χάρος
