Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Ελίνα Γαλανοπούλου: «Η κρίση μ' έκανε να στραφώ στους ανθρώπους και στο γράψιμο» • συνέντευξη στην Έφη Δούλη



Όταν οι Διεθνείς Σχέσεις, οι Ευρωπαϊκές σπουδές στο Πολιτικό τής Νομικής και η ενασχόληση με τον Τουρισμό στο Τσιρίγο συναντούν την καταιγιστική δράση και την έντεχνη πλοκή, τότε το αποτέλεσμα είναι δυνατό και μεθυστικό. Η Ελίνα Γαλανοπούλου εκτός απ’ όλα αυτά που, όπως φαίνεται, δεν είναι αρκετά για τη δραστήρια ιδιοσυγκρασία της, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη συγγραφή. Της άρεσε πάντα να γράφει. Αρθρογραφεί σε τοπική εφημερίδα των Κυθήρων και διατηρεί προσωπική ιστοσελίδα. Η μετάβαση στην πεζογραφία ήρθε ως φυσικό επακόλουθο, ως έμπνευση, ως «άνεμος» που σαρώνει. Στο πρώτο της μυθιστόρημα «Μια ζωή άνδρες», με τέχνη και προσοχή, διηγείται κομμάτια της ζωής της -μέσα από ιστορίες- με πρωταγωνιστές άντρες.
Οι ιστορίες, αν και αυτοτελείς, συνδέονται μεταξύ τους σε μια αλληλουχία καταστάσεων, που τελικά δίνουν το όλον της ζωής μιας γυναίκας. Η γραφή της είναι σφοδρή και γρήγορη, γεμάτη φαντασία και ένταση. Οι αριστοτεχνικές περιγραφές κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, το οποίο κορυφώνεται με μυστικά, αινίγματα και λύσεις. Οι ιστορίες, αν και αυτοτελείς, συνδέονται μεταξύ τους σε μια αλληλουχία καταστάσεων, που τελικά δίνουν το όλον της ζωής μιας γυναίκας. Η γραφή της είναι σφοδρή και γρήγορη, γεμάτη φαντασία και ένταση. Οι αριστοτεχνικές περιγραφές κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, το οποίο κορυφώνεται με μυστικά, αινίγματα και λύσεις. 

Πρώτο σας βιβλίο στις προθήκες των βιβλιοπωλείων με τίτλο «Μια ζωή άνδρες» από την «Άνεμος Εκδοτική». Πως θα το συστήνατε σε κάποιον αναγνώστη; 
Πρόκειται για ένα βιβλίο όπου σε ιστορίες με πρωταγωνιστές άντρες διηγούμαι κομμάτια της ζωής μου. Οι ιστορίες αν και αυτοτελείς συνδέονται μεταξύ τους σε μια αλληλουχία καταστάσεων που τελικά δίνουν το όλον της ζωής μιας γυναίκας. 

Τι ήταν εκείνο που σας προσέλκυσε να κάνετε πρωταγωνιστές του βιβλίου σας, τους άνδρες; 
Εκ των πραγμάτων έχω ζήσει σε ανδροκρατούμενη κοινωνία. Ανέκαθεν τα κέντρα των αποφάσεων και πράξεων υπήρξαν οι άντρες. Αυτό σε συνδυασμό με τη γυναικεία μου φύση που ξύπνησε και έλκεται από το αντίθετο φύλλο, με έκανε να διαπιστώσω ότι οι άντρες υπήρξαν τα καταλυτικά πρόσωπα της ζωής μου. 

Βέβαια, το βιβλίο βοηθάει πολύ τις γυναίκες να αναλύσουν και να προσεγγίσουν τις συμπεριφορές των ανδρών. Σκεπτόσασταν το γυναικείο αναγνωστικό κοινό όταν γράφατε το βιβλίο σας ή το κάνατε από προσωπική εσωτερική ανάγκη; 
Το γυναικείο αναγνωστικό κοινό αρχικά ήταν οι φίλες μου. Οι γυναίκες που μοιραζόμαστε μεταξύ μας τις εμπειρίες της ζωής μας. Αυτές οι φίλες ήταν που πολλές φορές μου έλεγαν: «γιατί δε τα γράφεις;». Η εσωτερική μου ανάγκη ήταν ήδη καλυμμένη από τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. 

Διατηρείτε δική σας ιστοσελίδα το «Κυθήρων πολιτεία». Πόσο σας έχει βοηθήσει αυτό στην επικοινωνία σας με το κοινό; 
Πάρα πολύ. Οι διαδικτυακές σελίδες βοηθούν πολύ στη επικοινωνία με τα νησιά μας. Ξέρω ότι έχει διακοπή ρεύματος στα Κύθηρα όταν δεν συζητώ από την εν λόγω σελίδα με κανέναν. Μικραίνουν οι αποστάσεις μεταξύ μας. 

Είστε υπέρ της κοινωνικής δικτύωσης; 
Απόλυτα. Ένα τεράστιο καφενείο, όπου βρισκόμαστε άνθρωποι από διαφορετικές εποχές, περιόδους και τόπους ζωής. Εξυπακούεται βέβαια ότι πάντα υπάρχουν όρια και δεν ωφελεί κανένα να ξεπερνιούνται. 

Ποια η άποψη σας για τα e-books; 
Δεν τα αποδέχομαι. Εδώ μπαίνει η υπερβολή στη χρήση του υπολογιστή. Μένω στην Ελλάδα, μπορώ να βγω να ψάξω, να διαλέξω βιβλία, να τα κρατήσω στα χέρια μου, να αναπνεύσω την μυρωδιά τους. Μπορώ να έχω στη τσάντα μου πάντα ένα βιβλίο και να διαβάσω όπου πάω. Τίποτα δε με υποχρεώνει να κάτσω μέσα και να στοιχειώσω καμπουριασμένη μπροστά σε μια οθόνη. 

Η κρίση και η τωρινή επικαιρότητα θα είχε θέση σε κάποιο μελλοντικό σας μυθιστόρημα; 
Δε το έχω ακόμα στο μυαλό μου έτσι. Όμως η κρίση με έκανε ενδεχομένως να στραφώ περισσότερο από πριν στη τέχνη, στους ανθρώπους και στο γράψιμο, 

Θέλετε να μας προσδιορίσετε τη βαρύτητα και σημασία της συγγραφής στη ζωή σας κυρία Γαλανοπούλου; Μεγάλη. Είναι πολλά χρόνια που γράφω. Μάλιστα κάποια στιγμή πήγα σε σχολή δημοσιογραφίας για να μάθω να γράφω σωστά. Γράφω δελτία τύπου και άρθρα. Χαίρομαι σα παιδί όταν τα βλέπω δημοσιευμένα. Με αυτό το βιβλίο ένοιωσα πολύ όμορφα. Σαν να ξεκινούσα ένα πίνακα ζωγραφικής και τον γέμιζα με σταθερές κινήσεις. 

Κατά την εξέλιξη της συγγραφής του μυθιστορήματος «Μια ζωή άνδρες», ποια «η σχέση σας» με τους ήρωες της υπόθεσης; Αντιδρούσαν, υπάκουαν, ελίσσονταν και πώς τους αντιμετωπίζατε; 
Τους άφησα να κάνουν και να πράξουν τους «ρόλους» τους όπως ήθελαν και τους άρμοζε. Απλά στεκόμουν διακριτικά απέναντί τους, τους παρατηρούσα, τους περιέγραφα και τους κατέγραφα. Τους άξιζε να περιγραφούν όπως ακριβώς ήταν και που για αυτό ακριβώς έγιναν ήρωες. 

Ζείτε μόνιμα και δραστηριοποιήστε επαγγελματικά στα Κύθηρα. Πως πήρατε αυτή την απόφαση; Υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος, που θα θέλατε να τον μοιραστείτε μαζί μας; 
Δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά με τον τουρισμό στα Κύθηρα, γράφω σε τοπική εφημερίδα, έχω την ιστοσελίδα, αλλά ζω το μισό χρόνο στο νησί. Ο στόχος βέβαια είναι να ζω όλο το χρόνο. Ο λόγος είναι ότι στο Τσιρίγο βρήκα τον επίγειο παράδεισό μου. Η κουλτούρα του νησιού, η Φύση του, οι άνθρωποι, ο αέρας του, η αύρα του, όλα μου ταίριαξαν γάντι. Και αυτό το ένοιωσα από παιδί όταν πρωτοήρθα για διακοπές στο νησί. 

Μπορεί να προστατευτεί η λογοτεχνία από την πλήξη της τηλεόρασης και ό,τι αυτή επιφέρει; 
Θεωρώ πως ναι, εφόσον η λογοτεχνία ξαναμπεί στη τηλεόραση. Απλά θα θυμίσω τις καταπληκτικές σειρές της κρατικής τηλεόρασης στο παρελθόν, καθώς και το ότι ο κόσμος στράφηκε τότε στη λογοτεχνία και στο διάβασμα. 

Ανατρέχετε σε κάποια περίοδο της ζωής σας που νιώθετε ότι τα πράγματα ήταν πιο ελπιδοφόρα; 
Ναι ανατρέχω στη περίοδο των μεταπτυχιακών μου στο Άμστερνταμ, όπου η ξενοιασιά και η ωριμότητα είχαν σμίξει και έδιναν την ευκαιρία να ζήσω μοναδικές εμπειρίες. Τελευταία ανατρέχω και σε περιόδους της ζωής μου στα Κύθηρα. 

Στην εποχή που διανύουμε η ενέργεια και η παρενέργεια είναι σχεδόν ταυτόσημες καταστάσεις. Η ενέργεια δίνει άραγε ακόμη χώρο στην δημιουργία; 
Σαφώς και δίνει. Θεωρώ ότι η θετική ενέργεια υπερισχύει της αρνητικής παρενέργειας, και δίνει την αποφασιστική ώθηση στη δημιουργία. Είναι το παλιό αλλά πάντα επίκαιρο για μένα, το μισογεμάτο ποτήρι, που μπορεί να γεμίσει. 

Η γνωστή ηθοποιός Άβα Γαλανοπούλου είναι αδελφή σας. Όπως φαίνεται και στο βιβλίο σας είστε ιδιαίτερα δεμένες και είστε και οι δύο άνθρωποι που θέλετε να προσφέρετε χαρά και χαμόγελο στους ανθρώπους, έστω κι αν έχετε διαφορετικές πορείες. Αυτό πως γίνεται; Παίζει ρόλο η ανατροφή, τα γονίδια ή κάτι άλλο; 
Ναι παίζει ρόλο τόσο η ανατροφή όσο και τα γονίδια. Είμαστε μια πενταμελής οικογένεια με χαρακτήρες και προσωπικότητες εξωστρεφείς, με νεύρο, ένταση, χιούμορ, έκφραση. Η παιδεία και η κουλτούρα όλων μας είναι περίπου ίδιες, άρα είναι εύκολο να βρίσκουμε κοινές συνισταμένες. Δεν ανέφερα τη λέξη σύμπνοια, γιατί μας είναι άγνωστη στις μεταξύ μας σχέσεις. Είμαστε πολύ ανεξάρτητες προσωπικότητες όλοι μας. Ένας φίλος μου που μας ξέρει, έχει πει ότι του θυμίζουμε την ελληνική ταινία: Μια τρελή, τρελή οικογένεια…Γνωριζόμαστε, έχουμε αποδεχτεί αλλήλους, προχωράμε παράλληλα και μάλιστα στην Αθήνα μένουμε στην ίδια πολυκατοικία. 

Τι σημαίνει φόβος για σας κυρία Γαλανοπούλου; Πως αντιμετωπίζετε τους φόβους σας; 
Φόβος για μένα είναι το να μη μπορώ να ελέγξω καταστάσεις. Ως μαμά μιας κόρης ανησυχώ και ναι φοβάμαι για κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με τη καθημερινότητα ή το μέλλον της Ελέσας. Για τον εαυτό μου δεν έχω σοβαρούς φόβους. Παραμένω ψύχραιμη καταρχήν και επιστρατεύω γρήγορη λειτουργία του μυαλού μου. Πάντα ψάχνω εναλλακτικές και λύσεις αλλά ψύχραιμα!

πηγή: anemosekdotiki.gr