Η νήσος της Κεφαληνίας εόρτασε
λαμπρώς τον προστάτη, πολιούχο και έφορό της Άγιο Γεράσιμο το Νέο Ασκητή, στην
ομώνυμη Ιερά Μονή του, όπου χιλιάδες πιστών από όλη την Ελλάδα προσήλθαν για να
λάβουν τη χάρι και την ευλογία του Αγίου, εκ του αφθάρτου σκηνώματός του που
φυλάσσεται εκεί ως πολύτιμον θείον δώρημα.
Ανήμερα της εορτής, Κυριακή 20
Οκτωβρίου, τελέστηκε λαμπρό Αρχιερατικό Συλλείτουργο, προεξάρχοντος του
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ και
συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ζακύνθου και Στροφάδων κ.
Διονυσίου και του επιχωρίου Μητροπολίτου Κεφαληνίας κ. Σπυρίδωνος.
Ο προεξάρχων της πανηγύρεως,
Σεβ/τος Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ κήρυξε το Θείο Λόγο και αφού
ευχαρίστησε τον επιχώριο Μητροπολίτη για την πρόσκλησή του να συμμετάσχει στην
τοπική εορτή του Αγ. Γερασίμου, ανέφερε συνοπτικά αλλά εμπνευσμένα, στοιχεία εκ
του βίου του Αγ. Γερασίμου. Τόνισε πόσο σημαντικό είναι για έναν τόπο, για μια
επαρχία, να τιμά και να γεραίρει τους τοπικούς πολιούχους και αγίους της και
παρομοίασε τη ζωή του Αγ. Γερασίμου με εκείνη ενός αγίου ασκητού που αναφέρει
το Γεροντικόν, ασκητού ο οποίος στο ερώτημα του άρχοντος απήντησε «καγώ θηρεύω
τον εμόν Θεόν».
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων τόνισε
μεταξύ άλλων: «Ο άρχοντας που βρήκε τον ασκητή αυτόν στο βουνό, πολύ ωφελήθηκε
από την απάντηση αυτή. Έτσι και ο Άγιος Γεράσιμος ήταν ένας αγνός θηρευτής, δεν
δίστασε να αφήσει την πατρίδα του και να αλλάξει πολλούς τόπους διαμονής
προκειμένου να μπορέσει να αναζητήσει το Θεό. Πήγαινε από τόπο σε τόπο, όπως η
μέλισσα, ώστε να αντλήσει το νέκταρ της Θείας Χάριτος. Απέφευγε τις τιμές,
ήθελε την αφάνεια και τη σιωπή. Μετά από δωδεκαετή παραμονή στους Αγίους Τόπους
κατέληξε στην Κεφαλονιά. Ήταν ένας αναζητητής του Θεού που δεν ικανοποιούνταν με
τα κοσμικά και εφήμερα, αλλά λαχταρούσε το Θεό και τη Θεία Χάρη και γι΄αυτό
τελικά ο Θεός τον αξίωσε πολύ μεγάλης χάριτος. Ήταν διδάσκαλος σιωπής,
ταπεινώσεως, υπομονής και χάριτος, ιερόν καταγώγιον της Θείας Χάριτος. Στη θέα
του Αγίου, τόσο εν ζωή, όσο και μετά την κοίμησή του, τα πονηρά πνεύματα
απελαύνονται. Ο Άγ. Γεράσιμος προτίμησε τη σύνδεση με το Θεό που είναι αιώνια,
σε αντίθεση με την αμαρτία που μόνο πρόσκαιρα και παροδικά ευχαριστεί τον
άνθρωπο».
Ακολούθησε λαμπρή λιτανεία του
αφθάρτου Ιερού Σκηνώματος του Αγ. Γερασίμου στη οποία συμμετείχαν χιλιάδες
πιστών.
Κείμενο: Στράτος Χαρχαλάκης
Φωτό: Μιχαήλ Ζαφείρης
πηγή: romfea.gr
