ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ
Βουλευτής Α’ Πειραιά και Νήσων
Γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 19-06-2013
Ο Βουλευτής Παναγιώτης Μελάς,
Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και Τομεάρχης Υγείας,
μιλώντας στη Βουλή ως Εισηγητής σε Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχόμενου, για
το «Ερρίκος Ντυνάν», τόνισε:
Συζητάμε σήμερα, για δεύτερη
φορά, Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία αφορά το Νοσοκομείο
«Ερρίκος Ντυνάν».
Το Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν»
είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, εποπτευόμενο
από το Υπουργείο Υγείας.
Τα προβλήματα λειτουργίας του, τα
έχουμε συζητήσει πολλές φορές στο παρελθόν και στην Ολομέλεια και κυρίως στη
Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.
Η πραγματικότητα είναι ότι, η
οικονομική του κατάσταση όδευε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο και σήμερα
είναι απελπιστική, αφού οφείλει πολλά εκατομμύρια ευρώ και είναι υπό
κατάρρευση.
Το «Ερρίκος Ντυνάν» οφείλει
σήμερα γύρω στα 250 εκατ.ευρώ.
Στους προμηθευτές και τα
Ασφαλιστικά Ταμεία οφείλει 120 εκατ.ευρώ, στις Τράπεζες 90 εκατ. ευρώ και γύρω
στα 12-13 εκατ.ευρώ στους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοί του, που φθάνουν
τα 1000 περίπου άτομα, έχουν να πληρωθούν γύρω στους 11 μήνες, με αποτέλεσμα να
αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, να βιώνουν καθημερινά τραγικές καταστάσεις,
ενώ παρ΄όλα αυτά προσπαθούν να κρατήσουν το Νοσοκομείο εν ζωή.
Σήμερα, το Νοσοκομείο έχει μια
πληρότητα 50-60 ασθενών, στα 430 κρεβάτια που υπάρχουν.
Ο λόγος που έφτασε σε αυτή τη
δεινή οικονομική κατάσταση το Νοσοκομείο, είναι η κακοδιαχείριση, η οποία έχει
προέλθει, από ανθρώπους του «Ερρίκος Ντυνάν» διαχρονικά, από της ιδρύσεώς του.
Το Υπουργείο, μέχρι σήμερα, θα
έπρεπε να έχει κάνει έναν έλεγχο σε βάθος, ώστε να είχαν αποκαλυφθεί οι αιτίες
που έφτασε σε αυτό το σημείο, δηλαδή στον προθάλαμο του κλεισίματος.
Προ μηνών, είχαμε συζητήσει, για
το «Ερρίκος Ντυνάν», Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που αφορούσε ρυθμίσεις,
για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών του
Κοινωφελούς αυτού Ιδρύματος, η οποία κυρώθηκε με το ν.4118/2013.
Η τροποποίηση αφορούσε τη
διασφάλιση της απρόσκοπτης συνέχισης της λειτουργίας του Νοσοκομείου «Ερρίκος
Ντυνάν» και την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας των απασχολουμένων σε αυτό.
Με την Πράξη Νομοθετικού
Περιεχομένου, που συζητάμε σήμερα, παρατείνονται οι προθεσμίες, που
προβλέπονται στην τροποποιούμενη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, από τη λήξη
τους (31-12-2012) μέχρι τις 30-06-2013.
Οι προθεσμίες αφορούν, τη
χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας στο ως άνω Κοινωφελές Ίδρυμα, χωρίς
παρακράτηση, κατά παρέκκλιση των διατάξεων που ισχύουν καθώς και
Την αναστολή πάσης φύσεως πράξεων
διοικητικής και αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,
τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή άλλη διάταξη ειδικού νόμου, καθώς και η
λήψη οποιουδήποτε Ασφαλιστικού Μέτρου που επισπεύδονται ή ασκούνται από τους
πάσης φύσεως πιστωτές του ανωτέρω Ιδρύματος, για οποιαδήποτε αιτία.
Πιστεύω ότι, οι ρυθμίσεις αυτές
γίνονται με στόχο τη διασφάλιση της απρόσκοπτης συνέχισης της λειτουργίας του
Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν».
Καλό είναι να συνεχιστεί η
λειτουργία του «Ερρίκος Ντυνάν» και για το καλό των ασθενών, αλλά και των
εργαζομένων.
Και λέω των εργαζομένων διότι,
εάν κλείσει το «Ερρίκος Ντυνάν» θα μείνουν άνεργοι πάνω από 1000 άτομα.
Και, σε αυτή τη δύσκολη
οικονομική περίοδο που διερχόμεθα, όπου η ανεργία έχει φτάσει, όχι στο 27%,
αλλά πολύ πιο πάνω, όταν υπάρχουν πάνω από 1.600.000 άνεργοι και ένας
εργαζόμενος χάνει τη δουλειά του, δεν μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό του και
την οικογένειά του, τότε οδηγείται σε ψυχολογικά προβλήματα και σε χειρότερες
καταστάσεις.
Το ίδιο πάει να συμβεί και με το
κλείσιμο της ΕΡΤ, της Ραδιοτηλεόρασης, με αποτέλεσμα να μείνουν άνεργοι 2.500
περίπου εργαζόμενοι.
Άλλο είναι να λειτουργεί ένας
Δημόσιος φορέας, ένα Νοσοκομείο, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για το καλό των
πολιτών και άλλο να λειτουργεί με αδιαφάνεια και σπατάλη Δημοσίου χρήματος.
Εμείς, είμαστε υπέρ της
εξυγίανσης των Δημοσίων Υπηρεσιών, υπέρ της αναδιάρθρωσης των Υπηρεσιών, αλλά
κατά της κατάργησής τους, διότι η κατάργησή τους αυξάνει τον αριθμό των
ανέργων.
Γι αυτό, θέλουμε και για το
«Ερρίκος Ντυνάν» να συνεχίσει τη λειτουργία του.
Καλό είναι να υπάρξει ένας
επενδυτής, ο οποίος να αναλάβει το Ίδρυμα, με την προϋπόθεση να λειτουργήσει
για το καλό των ασθενών, αλλά να εξασφαλιστεί και η παραμονή των εργαζομένων.
Λέγεται, από την επικοινωνία που
είχα με εργαζόμενους, ότι ο υποψήφιος επενδυτής, με τον οποίο γίνεται συζήτηση,
γίνονται οι ανάλογες διαδικασίες, είναι το Νοσοκομείο «Μετροπόλιταν».
Θα ήθελα το «Μετροπόλιταν» να
αναλάβει το «Ερρίκος Ντυνάν» και να λειτουργήσει, όπως σας είπα, υπέρ των
ασθενών και υπέρ των εργαζομένων.
Όμως θα καταψηφίσω αυτή την Πράξη
Νομοθετικού Περιεχομένου, διότι αποφασίσαμε, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες να
καταψηφίζουμε κάθε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Αν ερχόταν με νόμιμο τρόπο θα το
ψήφιζα.
Αυτή η νομοθετική διαδικασία
πρέπει να αλλάξει.
Κλείνοντας, θέλω να τοποθετηθώ
σχετικά με την τροπολογία, που έχει έρθει και αφορά τη διατήρηση του
«Μαντζαβινάτειου» Νοσοκομείου Ληξουρίου, την οποία έχουν υπογράψει Βουλευτές
διαφόρων κομμάτων και από εμάς ο κ.Κουίκ.
Το «Μαντζαβινάτειο» Νοσοκομείο
εξυπηρετεί περίπου το 1/5 των κατοίκων της Κεφαλονιάς, η οποία έχει περίπου
42.000 κατοίκους, που εξυπηρετούνται από αυτό και από το Γενικό Νοσοκομείο
Κεφαλονιάς.
Το «Μαντζαβινάτειο» Νοσοκομείο
ιδρύθηκε με κληροδότημα, λειτούργησε υπό την μορφή αυτή από το 1961 έως το 1989
και στη συνέχεια εντάχθηκε στο ΕΣΥ.
Καλύπτει πλήρως την Πρωτοβάθμια
και Δευτεροβάθμια Περίθαλψη των κατοίκων της περιοχής του Ληξουρίου, οι οποίοι
ανέρχονται γύρω στους 8-9 χιλιάδες, ενώ το καλοκαίρι αυξάνονται σημαντικά, όπως
αυξάνονται και όλοι οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς.
Λέγεται ότι, όλα τα Νοσοκομεία
που προέρχονται από κληροδοτήματα, παραμένουν. Γιατί λοιπόν να μην παραμείνει
και το «Μαντζαβινάτειο» Νοσοκομείο;
Και αυτό διότι, θα ταλαιπωρούνται
πολύ οι ασθενείς, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, αφού θα χρειάζεται
περίπου μια ώρα για να φτάσουν στο Γενικό Νοσοκομείο Κεφαλονιάς, θα διέρχονται
μέσα από ορεινή διαδρομή και αυτό θα έχει οικονομική επιβάρυνση και επιπτώσεις
στην υγεία τους.
Τελειώνοντας, για άλλη μια φορά
τονίζω, ότι πρέπει να προσέξουμε την Υγεία του Ελληνικού λαού.
Να του παρέχουμε όσο το δυνατό
καλύτερες υπηρεσίες Υγείας, χωρίς μεγάλο οικονομικό κόστος, λόγω της δεινής
οικονομικής κατάστασης την οποία διέρχεται.
