Τελευταία ελπίδα για το σφαγείο
Στην ανοιχτή συνάντηση του
Αγροτικού Συνεταιρισμού Ποταμού που έλαβε χώρα υπό την προεδρία του Παναγιώτη
Σουρή το Σάββατο 8 Ιουνίου, συζητήθηκαν, για πρώτη φορά μάλλον δημόσια και σε
βάθος, δύο θέματα μεγάλης σημασίας για το νησί: αφενός η δημιουργία δημοτικού
σφαγείου, και αφετέρου το πρόβλημα της κτηνοτροφίας αιγών ελευθέρας βοσκής. Τη
συνέλευση παρακολούθησαν εκ μέρους της Κυθηραϊκής Πρωτοβουλίας ο δημοτικός
σύμβουλος Βύρων Πρωτοψάλτης, η κτηνίατρος Κατερίνα Σταθάτου και ο Παύλος
Κορωναίος.
Το θέμα της κτηνοτροφίας
ελεύθερης βοσκής αποτελεί δυστυχώς χαρακτηριστικό παράδειγμα της σχιζοφρένειας
και ηλιθιότητας που διέπει τον ελληνικό δημόσιο βίο. Αποφασίσθηκε δηλαδή να
απαγορευθεί η ελεύθερη βοσκή στην Αττική, και… ξεχάστηκε για άλλη μία φορά μια
μικρή λεπτομέρεια, ότι δηλαδή ο Νομός Αττικής συμπεριλαμβάνει και κάποια
δύσμοιρα νησιά. Λες και οι αξιότιμοι νομοθέτες δεν έχουν γνώση του χάρτη… Εις
το μεταξύ, το Ελληνικό κράτος με το ένα χέρι επιδοτεί την κτηνοτροφία ελεύθερης
βοσκής και με το άλλο την απαγορεύει.
Το πρόβλημα του σφαγείου είναι
κατά πολύ σοβαρότερο, αφού είναι βέβαιο πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα
επηρεάσει όλους τους Κυθήριους, από κτηνοτρόφους, σφαγείς και κρεοπώλες μέχρι
τον τελευταίο καταναλωτή. Χωρίς περιφράσεις, όλοι γνωρίζουμε ότι η απουσία
διαπιστευμένου σφαγείου στα Κύθηρα σημαίνει πως καμία σφαγή δεν είναι νόμιμη –
απλούστατα, όλοι κάνουμε την πάπια, γνωρίζοντας ότι άλλη λύση δεν υπάρχει,
εκτός εάν οι κτηνοτρόφοι και κρεοπώλες στέλνουν τα ζώα τους σε σφαγεία της
Πελοποννήσου. Αδιαμφισβήτητα, τη μεγαλύτερη ευθύνη για την έλλειψη σφαγείου
φέρει ο Δήμος Κυθήρων, ο οποίος αμέλησε να υποβάλλει σχετική μελέτη για
Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση όσο ακόμα έτρεχαν τα σχετικά προγράμματα (όχι βέβαια
ότι το αμέλησε λόγω φόρτου εργασίας, αφού τα Κύθηρα συνεχίζουν να είναι δήμος
με ελάχιστη απορροφητικότητα ευρωπαϊκών προγραμμάτων).
Τελικά, καθίσταται όλο και
περισσότερο προφανές ότι ο κόσμος δεν περιμένει πια πρωτοβουλίες από τη
δημοτική αρχή, παρά κοιτάζει τι μπορεί να καταφέρει με τα δικά του μέσα. Έτσι
και με το θέμα του σφαγείου, ίσως το έναυσμα δώσουν επιτέλους ο Συνεταιρισμός
Ποταμού και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι επαγγελματίες. Δύο θετικά σημεία αποκόμισαν
από τη συνέλευση του Σαββάτου οι παρευρισκόμενοι. Πρώτον, πως το οικόπεδο στα
Φράτσια που δωρίσθηκε προ δεκαπενταετίας για την κατασκευή σφαγείου είναι ακόμα
διαθέσιμο, και μάλιστα συνοδευόμενο από την απαραίτητη πράξη χαρακτηρισμού της
δασικής υπηρεσίας.
Δεύτερον, πως η Διεύθυνση
Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Νήσων, που αντιπροσωπεύθηκε από τη
διευθύντριά, κα. Ράπτη, καταβάλει προσπάθεια για την ίδρυση δύο νέων σφαγείων
στην περιφέρεια Αττικής, και θα αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο το ένα από αυτά να
γίνει στα Κύθηρα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αναλαμβάνει το κόστος
κατασκευής, που κυμαίνεται πάνω από το εκατομμύριο· προτίθεται όμως να
προσφέρει στήριξη, λ.χ. με το απαραίτητο προσωπικό. Η χρηματοδότηση θα πρέπει
να βρεθεί, όσο ακόμα υπάρχει χρόνος, από τα τελευταία ευρωπαϊκά προγράμματα.
Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι θα πρέπει να αναζητηθεί η απαραίτητη τεχνική
υποστήριξη από αναπτυξιακή εταιρεία ή αντίστοιχο φορέα εκτός Κυθήρων.
Διαθέταμε βέβαια κάποτε
αναπτυξιακή εταιρεία δική μας, όμως μετά τις εκλογές, ο κ. Κουκούλης και οι
πέριξ αυτού θεώρησαν σοφό να την κλείσουν και να την αντικαταστήσουν με τη
σημερινή αναπτυξιακή-φάντασμα. Αλλά, δε βαριέσαι. Δε σφάξανε…
