Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Δελτίο Τύπου Κυθηραϊκής Πρωτοβουλίας, 20/8/2012


Μήπως σήμανε η ώρα του ΚΤΕΛ Κυθήρων;
Χρόνια τώρα, μια συγκεκριμένη ιδιομορφία των Κυθήρων ξενίζει τους επισκέπτες του νησιού και απογοητεύει πολλούς από τους μόνιμους κατοίκους. Η ιδιομορφία αυτή καθιστά τα Κύθηρα μοναδική περίπτωση σε ολόκληρη την επικράτεια, και καθόλου δεν βοηθάει την ανάπτυξη του νησιού. Πρόκειται φυσικά για την έλλειψη δημόσιας συγκοινωνίας – και όταν λέμε δημόσια συγκοινωνία, εννοούμε τακτικά δρομολόγια, καθ?όλον τον χρόνο, στους κεντρικούς οδικούς άξονες του νησιού και μεταξύ αυτών βέβαια το λιμάνι του Διακοφτιού. Δηλαδή, ότι ακριβώς συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Γιατί δεν μπορούμε να αναγκάζουμε τον κάθε επισκέπτη να έρχεται με το αυτοκίνητό του – όσο βέβαια θα προτίθεται ακόμα, εν όψει του αυξημένου κόστους καυσίμων και ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας, να μας τιμά με την παρουσία του. Όπως και δεν μπορούμε να απαιτούμε από το κάθε νοικοκυριό να πληρώνει αυτοκίνητο και να καίει βενζίνη (προς 2€ το λίτρο, μάλιστα) για να προμηθευθεί μια φραντζόλα ψωμί.

Γνωστά τα παράπονα των πολλών για το θέμα αυτό, γνωστή και η απόλυτη έλλειψη ενδιαφέροντος της δημοτικής αρχής, που κινείται με γνώμονα το «μην θίγετε τα κακώς κείμενα», αφού όλοι εξάλλου διαθέτουν ρόδα. Το θέμα όμως είναι πως η έλλειψη δημόσιας συγκοινωνίας, που βολεύει ίσως τους ολίγους, αρχίζει να επιδρά αρνητικά στην ήδη συρρικνωμένη τουριστική κίνηση του νησιού.

Στις 15 Αύγουστου, η δημοφιλής ιστοσελίδα enikos.gr δημοσίευσε μια εγκωμιαστική για τα Κύθηρα ανάρτηση με τίτλο «Το νησί των θεών», συνοδευόμενη από τρίλεπτο βίντεο και με αναφορά στο «πανέμορφο νησί του Ιονίου». Έλα όμως που την επομένη, κάποιος κ. Ταγκαλάκης ήλθε να προσθέσει το δικό του λιθαράκι στα σχόλια της ιστοσελίδας. «Αλήθεια», ρωτάει ο άνθρωπος, «λύθηκε το πρόβλημα με την εσωτερική συγκοινωνία τους; Όποτε πήγα διαπίστωσα ότι στερούνται εσωτερικής συγκοινωνίας γιατί ουδείς ενδιαφερόταν να λύσει το πρόβλημα. Υπήρχαν 3-4 ιδιόκτητα λεωφορεία, ανεξάρτητες επιχειρήσεις (όχι κοινοπραξία ή ΚΤΕΛ) που κανείς δεν τα έβλεπε να κυκλοφορούν. Έκαναν δύο δρομολόγια την ημέρα, σε ώρες άκυρες, άδεια μόνο με τον οδηγό. Αν δεν είχες αυτοκίνητο, δεν μπορούσες να πας πουθενά. Ούτε στις παραλίες, ούτε στα χωριά, πουθενά. Μας έκανε πολύ κακή εντύπωση και δεν ξαναπήγαμε».

Τι απάντήση να δώσει κανείς στον κ. Ταγκαλάκη, τη στιγμή που λέει τα πράγματα ως έχουν; Άραγε ενδιαφέρθηκε ποτέ κανείς να λύσει το πρόβλημα; Μήπως είναι καιρός επιτέλους να το αντιμετωπίσουμε;